Εδώ, ο Άγιος Κωνσταντίνος καί η Αγία Ελένη, από αρχαία τοιχογραφία…
Επειδή κατά καιρούς και κατά διάφορες «πολιτικές εποχές» ακούγονται πολλά και διάφορα για το αν ό Μέγας Κωνσταντίνος πού γιορτάζουμε σήμερα είναι και Άγιος, θεωρήσαμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε ένα γράμμα υπό τύπον ερώτησης πού βρήκαμε στο διαδίκτυο σχετικό με θέμα αυτό.
Άς δούμε λοιπόν την ερώτηση:
«….Από διάφορες ιστορικές πηγές πληροφορούμαστε ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος υπήρξε ένοχος σέ περιπτώσεις έκδοσης διαταγών εκτελέσεων ανθρώπων. Ήταν ορθή λοιπόν αυτή ή αναγνώρισή του καί ώς Αγίου, από τήν Ορθόδοξη Εκκλησία; Μέ εκτίμηση… »
Αλέξανδρος Κ. — Κομοτηνή
Αγαπητέ Αλέξανδρε.
Γιά νά κατανοήσουμε όλα τά παραπάνω πού μάς γράφετε, πρέπει νά δούμε τά πράγματα σύμφωνα καί μέ κάποια άλλα στοιχεία, τά οποία δυστυχώς σήμερα αποσιωπούνται…
Ή Ιστορία λοιπόν αναφέρει τήν εμπλοκή τού Μεγάλου Κωνσταντίνου μόνο στην απώλεια ζωής τού υιού του, Κρίσπου, ( αρχηγού τότε, τού Βυζαντινού στόλου εναντίον τού Λικινίου , 324μχ, στήν ναυμαχία τού Ελλησπόντου), κατόπιν πλεκτάνης τής μητριάς του Φαύστας, δεύτερης γυναίκας τού Κωνσταντίνου, σύμφωνα καί μέ τά τότε ειδωλολατρικά έθιμα δημιουργίας συμμαχιών μέσω γάμων μέ θυγατέρες αντιπάλων βασιλέων…
Όταν αργότερα υπό τήν πίεση τής Αγίας Ελένης, μητέρας τού Κωνσταντίνου διατάχτηκε αναψηλάφηση τής υπόθεσης καί αποδείχτηκε ή συκοφαντία εναντίον τού Κρίσπου, τότε ό Μέγας Κωνσταντίνος διέταξε καί τήν εκτέλεση τής γυναίκας του Φαύστας, ωραιοτάτης κατά τήν εμφάνιση αλλά παμπόνηρης, όπως τήν σκιαγραφούν οί τότε ιστορικοί.
Γι΄ αυτή την άδικη και κατόπιν συκοφαντίας εκτέλεση τού γιού του Κρίσπου, περιέπεσε σε μεγάλη συντριβή και μετάνοια ώς τό τέλος τής ζωής του, φτιάχνοντάς του καί μεγάλο ασημένιο ανδριάντα μέ τήν επιγραφή: ” Στό αδικημένο παιδί μου”.
Ανεξάρτητα όμως όλων αυτών, πρέπει να εξετάζουμε τά πράγματα τόσο σύμφωνα μέ τήν αντίληψη περί Δικαιοσύνης εκείνης τής ενδιάμεσης εποχής ειδωλολατρίας πού κατέρρεε καί Χριστιανισμού πού ερχόταν, όσο καί μέ τήν θέση τών τότε Αυτοκρατόρων πού ήσαν καί Ανώτατοι Δικαστές.
Καί βέβαια, σύμφωνα καί μέ τά ήθη τής εποχής αλλά καί τίς καταθέσεις μαρτύρων αλλά καί ψευδομαρτύρων…
Άς μή ξεχνάμε ακόμη, ότι ό Μέγας καί Άγιος Κωνσταντίνος όταν συνέβησαν όλα αυτά δέν ήταν βαπτισμένος Χριστιανός, πράγμα πού έγινε στό τέλος τής ζωής του, ξεπλένοντας μέ τό βάπτισμα όχι μόνο τό Προπατορικό αμάρτημα αλλά καί όσα άλλα συνέβησαν εν τή ασκήσει τής εξουσίας του στήν πρότερη διαδρομή τής ζωής του…
Τά τελευταία μάλιστα χρόνια τής ζωής του τά πέρασε μακριά από τήν εξουσία φορώντας συνήθως τόν φτωχό, λευκό χιτώνα τής βάπτισής του ζώντας εν μετανοία όσο ελάχιστοι…
Τό έργο όμως τού Μ. Κωνστ/νου θεωρείται ανεπανάληπτο καί μεγάλο σέ πολλά σημεία, τά οποία δυστυχώς σήμερα πολλοί αγνοούν.
Συγκεκριμένα:
Υπέγραψε τό διάταγμα τών Μεδιολάνων γιά τήν ανεξιθρησκεία,
Κατάργησε τούς Χριστιανικούς διωγμούς καί αναγνώρισε τόν Χριστιανισμό,
Μετέφερε τήν πρωτεύουσα από τήν Ρώμη στήν Κωνστ/λη ώς έδρα τής Νέας Χριστιανικής θρησκείας,
Κατάργησε τήν σταύρωση καί τόν στιγματισμό τών καταδίκων μέ πυρωμένες σφραγίδες,
Νομοθέτησε βαριές ποινές γιά περιπτώσεις βιασμού καί κακοποίησης παιδιών,
Απαγόρευσε τίς μονομαχίες, καθώς καί τό νά ρίχνονται άνθρωποι στά θηρία,
Δημιούργησε θεσμούς Πρόνοιας καί προστασίας χήρων καί ορφανών,
Απαγόρευσε τήν πώληση καί κακομεταχείριση τών δούλων,
Κατάργησε τήν παράνομη παλλακεία ( 2η καί 3η συζυγία μέσα σέ νόμιμο γάμο),
Ενίσχυσε τόν Ιερό Κλήρο καί ξεχώρισε τήν Αστική καί Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη,
Έκλεισε όσους ειδωλολατρικούς ναούς ήσαν εστία μαγείας, νυκτερινών θυσιών καί ανηθικότητας ( μάγισσες καί ιερόδουλες),
Επανέφερε στά αξιώματά τους όσους Χριστιανούς τά είχαν χάσει από τούς διωγμούς καί τούς ξαναέδωσε πάλι τίς περιουσίες τους, πού τίς είχαν δημεύσει οί ειδωλολάτρες,
Απάλλαξε από τήν βαριά φορολογία καί χρηματοδότησε φιλανθρωπικά καί εκκλησιαστικά έργα καί Ναούς τόσο μέσα στήν Κωνσταντινούπολη όσο καί στήν Παλαιστίνη, στούς Αγίους Τόπους, στό Σινά, στήν Αντιόχεια, στήν Νικομήδεια, στήν Βόρεια Αφρική, καί στήν Ρώμη ( Ναός Πέτρου καί Παύλου),
Αναδιοργάνωσε τό τότε Κράτος, σέ Κράτος δικαίου,
Έκοψε νέα νομίσματα μέ τό μονόγραμμα τού Χριστού ( ΧΡ),
Έθεσε τό Χριστόγραμμα στήν περικεφαλαία του καί στήν Σημαία τής Σωματοφυλακής του,
Καθιέρωσε τήν Κυριακή Αργία ( πού μέχρι σήμερα έχουμε καί κάποιοι πάνε νά τήν καταργήσουνε ) γιά όλες τίς Δημόσιες Υπηρεσίες ( από 3 Ιουλίου τού 321) καθώς καί τόν εορτασμό τού Πάσχα σύμφωνα μέ τίς αποφάσεις τής Α΄ Οικουμενικής Συνόδου Νικαίας,
Καταπολέμησε τίς αιρέσεις καί τόν Αρειανισμό ( πρόδρομο τών σημερινών ” μαρτύρων τού Ιεχωβά”),
Ύψωσε τό Σύμβολο τού Τιμίου Σταυρού στά Ανάκτορα, στά Δημόσια Κτίρια, στίς Πύλες τών Πόλεων καί στίς Δημόσιες κρήνες (βρύσες), ώς τήν ελάχιστη υποχρέωσή του απέναντι τού Χριστού καί σύμφωνα μέ τό όραμα τού Σταυρού πού είχε δεί στόν ουρανό εκείνο τό μεσημέρι, λίγο πρίν συγκρουσθεί μέ τόν Μαξέντιο στόν Τίβερη ποταμό:
” Κωνσταντίνε, Εν Τούτω Νίκα ”
Αντικατέστησε μέ Χριστιανούς τά μέλη τής Συγκλήτου, καί τέλος
Άλλαξε τό ειδωλολατρικό Νομικό σύστημα μέ νέους Νόμους σύμφωνα μέ τίς αρχές τού Ευαγγελίου.
Αγαπητέ φίλε, άν βρείτε άλλον ηγεμόνα από τούς τόσους πού πέρασαν μέχρι σήμερα, πού νά έχει κάνει τόσα πολλά γιά τόν Χριστιανισμό καί τήν διάδοσή του, σύν τήν προσωπική του μετάνοια εφ΄ όρου ζωής, νά μάς τό πείτε νά τόν μάθουμε.
Αλλά δυστυχώς δέν υπάρχει !
Είναι λοιπόν ή, δέν είναι: καί Μεγάλος καί Άγιος ;
Καί είναι καί Άγιος γιατί όπως είπαμε βαπτίστηκε Χριστιανός στό τέλος τής ζωής του, ξεπλένοντας μέ τό βάπτισμα, τόσο τό Προπατορικό αμάρτημα αλλά καί όσα άλλα έγιναν στήν διαδρομή τής ζωής του…
Ευχαριστούμε γιά τήν επικοινωνία, πάντοτε στήν διάθεσή σας.
ΠΗΓΗ:
Τό “αίνιγμα” τού Μεγάλου Κωνσταντίνου…
http://www.kivotoshelp.gr/index.php/apories/49-to-ainigma-toy-megalou-konstantinou
