«Όπως Ο Άνθρωπος Που Έλειπε Καιρό Από Το Σπίτι Του, Όταν Επιστρέψει, Γίνεται Έξαλλος Από Τη Χαρά Του, Έτσι Και Ο Νους,
Όταν Ενωθεί Με Την Ψυχή, Γεμίζει Από Ανείπωτη Χαρά Κι Ευφροσύνη».
Λοιπόν και συ, αδελφέ μου, Λέγε Το Όνομα Του Ιησού Με Αγάπη Και Δάκρυα, διότι κατά τον Αγ. Ισαάκ «Η θύμηση των αγαπημένων προκαλεί δάκρυα».
Όταν έτσι κάνεις, ύστερα από λίγο καιρό θα έχεις τη συναίσθηση ότι η προσευχή του Χριστού πέρασε από τα χείλη στην καρδιά σου και στον κάθε χτύπο της επαναλαμβάνονται οι λέξεις της.
Τα μάτια σου τότε θα σου φαίνεται ότι θα βλέπουν με την καρδιά σου και μέσα της θα νιώθεις κάτι σαν ελαφρό πόνο, ενώ στη σκέψη σου θα βασιλεύει μεγάλη αγάπη για τον Κύριον Ιησούν.
Όποιος ασχολείται με την αδιάκοπη εσωτερική προσευχή Όχι Μόνο Σωφρονεί, Αλλά Και Βλέπει Καλά Και Θεολογεί:
«ΖΕΙΤΕ ΑΓΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΥΠΤΕΤΕ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ»,λέει ο Θ. Παύλος.
Η προσευχή είναι ένα ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ που βοηθάει τον άνθρωπο να επικοινωνεί με το Δημιουργό του.
Όλοι οι άγιοι Πατέρες στην κατά κόσμο ζωή τους την προσευχή είχαν κάνει καθημερινή απασχόληση τους και κυριαρχικό βίωμα τους.
(Πνευματικά Μελετήματα Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου)
