Το «Χριστός ανέστη», αγαπητοί μου, είναι η περίληψη αλλά και ή ουσία του χριστιανικού κηρύγματος. Το «Χριστός ανέστη» είναι βράχος ακλόνητος, επάνω στον όποιο είναι κτισμένη ή αγία μας Εκκλησία. Το«Χριστός ανέστη» είναι ό τάφος των άθεων και των απίστων όλων των αιώνων. Το «Χριστός ανέστη» είναι μία αλήθεια ιστορική. Σήμερα βέβαια πολλοί, πού καυχώνται για τις γνώσεις τους, δεν θέλουν ν’ ακούσουν περί αναστάσεως του Χριστού τη θεωρούν μύθο. Εν τούτοις είναι αλήθεια Ιστορική και καμιά άλλη ιστορική αλήθεια δεν έχει τόσες αποδείξεις όσες έχει ή ανάσταση του Χριστού. Εάν μπορείς να μέτρησης τις ακτίνες του ηλίου, άλλο τόσο μπορείς να μέτρησης και τις αποδείξεις της Αναστάσεως.«Χριστός ανέστη» φωνάζει ό άγγελος πού κατέβηκε από τον ουρανό για να αναγγείλει το κοσμοσωτήριο μήνυμα. Το φωνάζουν οι μυροφόρες γυναίκες, που ήλθαν όρθρου βαθέως να μυρώσουν το σώμα του Χριστού. Το φωνάζουν οι Απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης, που πρώτοι από τους μαθητές έσπευσαν στον τάφο. Το φωνάζει και αυτός ο Θωμάς, που αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να ομόλογηση «Ό Κύριος μου και ό Θεός μου».
Το «Χριστός ανέστη», σαν αστραπή και βροντή, κηρύττει σε ανατολή και δύσι, βορρά και νότο. «Χριστός ανέστη» λένε μυριάδες στόματα. Το λένε προ παντός ποιοι; Οι άγιοι μάρτυρες. Σε εμάς το «Χριστός ανέστη» δεν στοιχίζει τώρα τίποτα είναι μία εορτή, εορτή της κοιλιάς και όχι της καρδιάς, απόδειξη ότι φεύγουμε από την εκκλησία όταν το πρωτοακούσουμε να ψάλετε από τον ιερέα κάθε χρόνο στην ανάσταση. Στην εποχή των μαρτύρων και των κατακομβών αγαπητοί μου αδελφοί, όποιος τολμούσε να πει«Χριστός ανέστη», αυτό του στοίχιζε τη ζωή. Με το «Χριστός ανέστη» σφράγισαν τα χείλη τους μυριάδες μάρτυρες και ομολογητές της πίστεως μας. Όπως συμβαίνει και σήμερα εκεί όπου ή πίστης διώκεται ακόμη και οι αδελφοί μας δεν τολμούν όχι να εορτάσουν αλλά ούτε και το σταυρό τους να κάνουν.
Αν υποθέσουμε ότι μας έλεγαν τη στιγμή αυτή, ότι όποιος πει «Χριστός ανέστη» θα εκτελεστή, σας ερωτώ, ποιος από μας, είτε λαϊκός είτε κληρικός, θα εύρισκε το θάρρος να το κάνη; Οι άγιοι όμως εκείνοι με το «Χριστός ανέστη» σφράγιζαν την επίγεια ζωή τους. Και όχι μόνο άνθρωποι, αλλά και τα άψυχα κηρύττουν το «Χριστός ανέστη» και «οι λίθοι κεκράξονται». Το φωνάζει ό λίθος πού βρέθηκε αποκεκυλισμένος, ό τάφος πού βρέθηκε κενός, τα οθόνια και το σουδάριο πού βρέθηκε «ου μετά των οθονίων κείμενον, αλλά χωρίς εντετυλιγμένον εις ένα τόπον». «Χριστός ανέστη». Την περίοδο αυτή το φωνάζει όλη ή φύσις. Ή εορτή της Αναστάσεως συμπίπτει με την άνοιξη, την ωραιότερη εποχή του έτους. Ή άνοιξη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μεγαλόφωνο κήρυγμα της αναστάσεως του Κυρίου. «Χριστός ανέστη», φωνάζει τέλος ποιος; Το φωνάζει το κόκκινο πασχαλινό αβγό.
Γιατί άραγε επικράτησε ή συνήθεια, το Πάσχα να δίνει ή Εκκλησία από ένα κόκκινο αβγό; Το δίνει διότι είναι σύμβολο της Αναστάσεως. Με απλούστερα λόγια. Το βλέπετε το αβγό; είναι ένας τάφος. Όπως θάβουμε το νεκρό και καλύπτουμε το σώμα με μια πλάκα, έτσι και μέσα στο αβγό είναι «ή ζωή εν τάφω», και το κέλυφος είναι ή πλάκα του μνήματος. Μέσα στο αβγό είναι ή ζωή. Τι μυστήρια κρύβει ό Θεός! Εάν κάποιος δεν το ξέρη αυτό και του πεις, ότι από το αβγό θα βγει ένα αηδόνι, θα σου πει πώς τρελάθηκες. Και όμως έτσι δεν είναι; Μέσα σ αυτό είναι «ή ζωή εν τάφω», ή ζωή υπό μορφή σπέρματος. Εκεί μέσα κλείνεται το πουλάκι πού θερμαίνει ή κλώσα.
Αυτό συνεχώς μεγαλώνει, κι όταν φθάσει πλέον σε κατάσταση ωριμότητας – Τι κάνει; με το ράμφος, με την μυτίτσα του, κτυπάει και σπάει την πλάκα, το τσόφλι, και βγαίνει έξω. Τη στιγμή πού βγαίνει, τι λέει; «Χριστός ανέστη»Μάλιστα. Αν λοιπόν ό θεός έδωσε σ’ ένα αβγό τέτοια δύναμη, πού όλοι οί επιστήμονες να μαζευτούνε δεν μπορούν να κάνουν ένα αβγό, ώστε να αναπηδά από αυτό μια ολόκληρη ζωή, πόσο μάλλον εκείνος που είχε τη δύναμη ν’ αναστηθεί; Και κάτι ακόμη. Γιατί βάφεται κόκκινο το αβγό; Το βάφουμε κόκκινο, διότι με το χρώμα αυτό συμβολίζεται το αίμα του Χριστού πού χύθηκε στο σταυρό. Το μεν αβγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού, το δε κόκκινο χρώμα συμβολίζει το υπέρτιμον αίμα του με το οποίο εβάφησαν οί βράχοι του Γολγοθά, το αίμα του Θεανθρώπου. Σ’ ευχαριστούμε, Χριστέ! ας του πει καθένας μας. Αυτή τη σημασία έχει το αβγό- κηρύττει το «Χριστός ανέστη».
