Κατώτερη μορφή ἐπικοινωνίας τὸ Facebook

Κατώτερη μορφή ἐπικοινωνίας καὶ μορφή ψυχασθένειας τὸ Facebook

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Τὸ Facebook μᾶς τρελαίνει… Αὐτὸ ἰσχυρίζεται κορυφαία κοινωνιολόγος στὶς ΗΠΑ, ἑνώνοντας τὴ φωνή της μὲ πλειάδα εἰδικῶν ποὺ λένε ὅτι τὰ sites κοινωνικῆς δικτύωσης δὲν συνδέουν τοὺς ἀνθρώπους – ἀντιθέτως, τοὺς ἀπομονώνουν ἀπὸ τὴν πραγματικότητα προκαλώντας κάτι σὰν σύγχρονη τρέλα στὸν ψυχισμό τους.

Οἱ φρενήρεις ρυθμοὶ μὲ τοὺς ὁποίους ἐπικοινωνοῦμε online μέσω τοῦ Τwitter, τοῦ Facebook καὶ τῶν γραπτῶν μηνυμάτων «ὁδηγοῦν σὲ μία ψυχοπαθολογικὴ συμπεριφορά», γράφει στὸ νέο της βιβλίο «Μόνοι Μαζὶ» ἡ Σερὶ Τέρκλ, καθηγήτρια στὸ ΜΙΤ, ἡ ὁποία πρωτοστατεῖ στὴν ἐπίθεση κατὰ τῶν νέων μορφῶν ἐπικοινωνίας.

Τὴν περασμένη ἑβδομάδα ἐμφανίστηκε στὸ δημοφιλὲς τηλεοπτικὸ σόου τοῦ κωμικοῦ Στίβεν Κόλμπερτ, ὅπου εἶπε ὅτι ἔχει πάει σὲ κηδεῖες ὅπου οἱ πενθοῦντες συγγενεῖς ἐλέγχουν κάθε δύο λεπτὰ τὸ iΡhone τους.

Ἡ θέση τῆς δρος Τὲρκλ εἶναι ἁπλή: ἡ τεχνολογία ἀπειλεῖ νὰ κυριαρχήσει ἐπὶ τῆς ζωῆς μας καὶ νὰ μᾶς ἀπομονώσει ἀπὸ τὴν ἐπαφὴ μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. Δημιουργώντας μας τὴν ψευδαίσθηση ὅτι μᾶς ἐπιτρέπει νὰ ἐπικοινωνοῦμε καλύτερα, μᾶς κάνει νὰ ζοῦμε σὲ μιὰ κυβερνο-πραγματικότητα πολὺ κατώτερη, καὶ συχνὰ πιὸ σκληρή, ἀπὸ τὸν πραγματικὸ κόσμο.

Κλασικὸ παράδειγμα θεωρεῖται ἡ περίπτωση τῆς ἄτυχης Σιμὸν Μπάκ. Εἶχε 1.048 «φίλους» στὸ Facebook, ὅταν ὅμως ἀνακοίνωσε ὅτι θὰ αὐτοκτονήσει δὲν βρέθηκε κανένας νὰ τὴν ἀποτρέψει, καὶ οὔτε ἕνας δὲν προσπάθησε νὰ τὴ σώσει, κάτι ποὺ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ συμβεῖ τόσο εὔκολα στὴν πραγματικὴ ζωή.

Ἡ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτύωσης ἔχει γίνει μόδα στὶς ΗΠΑ. Ἕνα ἄλλο μπεστ σέλερ, τοῦ Νίκολας Κάρ, ποὺ κυκλοφόρησε πρόσφατα μὲ τὸν τίτλο «Στὰ ρηχά: Νὰ τί κάνει τὸ Ιnternet στὸ μυαλό μας», ὑποστηρίζει ὅτι τὸ βασικὸ ἀνθρώπινο ἔνστικτο γιὰ ἀναζήτηση νέων πληροφοριῶν καὶ κοινωνικὴ δικτύωση μᾶς ἔχει ἐθίσει στὸ «εὔκολο ἀλλὰ ρηχὸ» ἠλεκτρονικὸ ταχυδρομεῖο. Πολλοὶ ὑπάλληλοι γραφείου ἐλέγχουν τὰ e-mail τους ὥς καὶ 30 φορὲς τὴν ὥρα. «Ἔχουμε γίνει σὰν τὰ ποντίκια σὲ ἐργαστήριο ὑψηλῆς τεχνολογίας, σὰν πειραματόζωα ποὺ πατᾶμε ἄσκοπα μοχλοὺς μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ κερδίσουμε κάποια ψίχουλα κοινωνικῆς ἢ διανοητικῆς τροφῆς. Αὐτὸ ποὺ κάνει ἀκόμη πιὸ ἀκαταμάχητα τὰ ψηφιακὰ μηνύματα εἶναι ἡ ἀβεβαιότητα. Ὑπάρχει πάντα ἡ πιθανότητα ὅτι κάποιο σημαντικὸ e-mail περιμένει νὰ τὸ ἀνοίξουμε, παρ΄ ὅτι ξέρουμε πὼς τὰ περισσότερα μηνύματα ποὺ ἔρχονται online εἶναι ἀσήμαντα» γράφει ὁ Κάρ.