Η Θ. Κοινωνία εξακολουθεί να είναι και σήμερα, και γι΄ αυτούς ακόμη τους μη συνειδητοποιημένους χριστιανούς η κορυφαία έκφραση της πίστεως, της ευλάβειας, του αγιασμού και της ευλογίας. Ανεξάρτητα από τον βαθμό πίστεως η της θρησκευτικής καλλιέργειας που διαθέτει κάποιος, όλοι, άλλοι με συνείδηση και άλλοι χωρίς, νοιώθουν έναν φόβο μπροστά στο Μυστήριο. Ο φόβος αυτός ή και η άγνοια πολλές φορές κρατάει τους περισσότερους μακριά για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν αποφασίζουν να πλησιάσουν το κάνουν μάλλον από συνήθεια «έτσι για το καλό του χρόνου » όπως λένε. Επειδή αυτές τις ημέρες οι περισσότεροι θα πλησιάσουν το Άγιο Ποτήριο για να μεταλάβουν Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, θα ήθελα να αφιερώσω λίγα λόγια στο πολύ σημαντικό και σπουδαιότατο αυτό γεγονός.
Με θλίψη βλέπουμε πολλές φορές ενώ ο λειτουργός μας προσκαλεί ΟΛΟΥΣ να συμμετάσχουμε στον Μυστικό Δείπνο που τελείται στην Αγία Τράπεζα ολίγοι-ελάχιστοι πιστοί ανταποκρίνονται . Και δεν φθάνει αυτό! Αλλά και όσοι κοινωνούν συχνά δέχονται τις επιθέσεις εκείνων που δεν κοινώνησαν μαλώνοντάς τους ότι δεν είναι σωστό να κοινωνούν συχνά παρά μόνον ελάχιστες φορές τον χρόνο. Όμως ξεχνούν εκείνοι, ότι η Θ. Κοινωνία είναι καθήκον κάθε συνειδητού χριστιανού και ότι στην Θ. Κοινωνία δεν προσέρχονται οι 1. αβάπτιστοι 2.οι Αιρετικοί και 3. οι αφορισμένοι. Είδατε λοιπόν που χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε βάζουμε τους εαυτούς μας αλλά και τους άλλους σε μία από τις τραγικές αυτές κατηγορίες που δεν γεύονται την χάρη και την ευλογία Του Χριστού! Έξω και μακριά από τις διάφορες θεωρίες που ακούγονται για την συμμετοχή μας στην Θ. Μετάληψη. Θα ήθελα να καταθέσω σήμερα ενώπιον σας τις απαραίτητες προϋποθέσεις που ζητά η Εκκλησία για την «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» προσέλευση μας στην Θεία Ευχαριστία.
- Η ιδιότης ως Μέλος της Εκκλησίας . Μόνον οι βαπτισμένοι, δικαιούνται να συμμετάσχουν με ακράδαντη πίστη, ότι μετέχοντας, λαβαίνουν άφεση αμαρτιών, δέχονται τον Χριστό μέσα τους και κληρονομούν την Αιώνια Ζωή.
- Η εσωτερική κάθαρση. Η καθαρότητα της ψυχής μας, η οποία μας εξασφαλίζει καθαρή συνείδηση. Ο Αγ.Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει : «προκαθάρθωμεν αδελφοί και σώμα και στόμα και την διάνοιαν και εν αγαθή συνειδήσει προσέλθωμεν».
- Η συμφιλίωση με τους εχθρούς μας. Πριν την Αγία αναφορά ο λειτουργός δίνει το παράγγελμα «Αγαπήσωμεν αλλήλους… ». Χωρίς την εν Χριστώ αγάπη είναι αμαρτία να κοινωνούμε. Ας το προσέξουμε πολύ αυτό το σημείο.
- Η ενότητα της πίστεως. Το να πιστεύουμε δηλ. Ορθόδοξα στην Αγ. Τριάδα και στο Μυστήριο όπως μας διδάσκουν οι Πατέρες μας. Γι΄ αυτό πριν την Θυσία κάνουμε ομολογία πίστεως απαγγέλοντας το Σύμβολο της Πίστεως το «Πιστεύω».
- Η απαλλαγή μας από τον εγωισμό και την ατομοκρατία. Κάποιος που επιδιώκει την σωτηρία του και μόνον, και όχι την σωτηρία όλων, αυτός δεν δικαιούται της Θ. Μεταλήψεως. Η Θ. λειτουργία μας θεραπεύει τον εγωισμό και μας μαθαίνει να συνυπάρχουμε με τους αδελφούς μας. Έτσι η Θ.Λειτουργία γίνεται ένας τρόπος ζωής η ύπαρξης, κοινοτικός και κοινωνικός.
- Ζωή εν Αγ. Πνεύματι. Όσοι αγωνίζονται στον πνευματικό αγώνα η ζουν όπως ορίζει το θέλημα του Θεού ως χριστιανοί συνειδητοί και όχι μόνον στην Αστυνομική τους ταυτότητα μπορούν να προσέρχονται.
Αυτές λοιπόν είναι οι προϋποθέσεις. Ας προσπαθούμε να τις διαθέτουμε πάντοτε και με την άδεια του πνευματικού μας να μεταλαμβάνουμε Τον Χριστό όχι μόνο 2 ή 3 φορές τον χρόνο αλλά όσο γίνεται πιο συχνά για να εφαρμόζουμε τα λόγια του Κυρίου μας που λένε «Εκείνος που τρώει Την σάρκα μου και που πίνει Το αίμα μου, εκείνος δηλ. που συμμετέχει στην Θ. Ευχαριστία μεταλαμβάνοντας, μένει μαζί μου και εγώ μαζί του». Να λοιπόν ο τρόπος που μπορούμε να είμαστε όχι απλά κοντά στον Χριστό αλλά ένα μ’ Εκείνον, Χριστοφόροι κ Θεοφόροι αγιασμένοι, χαριτωμένοι και δυνατοί για την συνέχεια της πορείας μας! Αμήν.
Πηγή: inagiounikolaoutouneou