Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρωτοφανές κύμα αυτοκτονιών στην πατρίδα μας, που έχει προκαλέσει φρίκη σε όλους μας. Το έχει προκαλέσει η οικονομική και κοινωνική κρίση, αλλά και η πνευματική κρίση: αφού μας έκλεψαν το Χριστό (τους αφήσαμε να το κάνουν, πέφτοντας στην παγίδα του καταναλωτισμού που μας έστησαν μια χαρά), δεν έμεινε καμιά ελπίδα στην καρδιά μας, γιατί μόνη ελπίδα, όταν χάνονται όλα, είναι ο Χριστός.
Είναι μόνη ελπίδα, γιατί η σχέση με Αυτόν προσφέρει στον άνθρωπο την αιωνιότητα, και μάλιστα ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ – και τότε, όλα τα καθημερινά και γήινα, είτε προβλήματα είτε αγαθά, φαίνονται όπως πραγματικά είναι: ασήμαντα.
Αγαπημένε μου αδελφέ, που έχεις χάσει τα πάντα και σκέφτεσαι (ή αποφάσισες) ν’ αυτοκτονήσεις,
Διάβασε αυτές τις γραμμές και σκέψου λίγο, σε παρακαλώ.
Τα προβλήματά σου είναι ασήμαντα, σε σύγκριση:
με την αιώνια χαρά που σου προσφέρει ο Χριστός, αν στραφείς προς Αυτόν και ζητήσεις τη βοήθειά του,
και με την αιώνια κόλαση που “προσφέρει” ο σατανάς σε εκείνους που κλωτσάνε το Χριστό απ’ τη ζωή τους και πέφτουν στην “αγκαλιά” του διαβόλου αυτοκτονώντας.
Σκέψου και τα δύο -την αιώνια χαρά και την αιώνια κόλαση- και αποφάσισε. Σκέψου όποιο από τα δυο θέλεις και ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. Είτε πιστεύεις είτε όχι, αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει, θα τη βρεις μπροστά σου, είτε εδώ είτε στον άλλο κόσμο. Μην το ξεχνάς.
Για να καταλάβεις τη θέση σου, διάβασε τη ζωή του αγίου Προκοπίου και της αγίας Μαρίνας. Μήπως η κατάστασή σου είναι “χειρότερη” από τη δική τους;
Εκείνοι άντεξαν, και γνώρισαν το αιώνιο Φως. Το ίδιο και χιλιάδες άλλοι άγιοι μάρτυρες & νεομάρτυρες, κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικής τάξης. Είναι ζωντανοί, ζήτησε τη βοήθειά τους. Θα σε βοηθήσουν ν’ αντέξεις.
Διάβασε, σε ικετεύω, τι πέρασαν τον 20ό αιώνα (μόλις πριν λίγα χρόνια) οι αδελφοί μας ορθόδοξοι χριστιανοί στα αθεϊστικά καθεστώτα της Ρωσίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας! Τι εφιάλτη ζουν ακόμη και σήμερα οι αδελφοί μας στα αθεϊστικά κράτη της Β. Κορέας και της Κίνας (& εδώ & εδώ)!
Κι όμως ΔΕΝ αυτοκτόνησαν, αλλά με το νου και την καρδιά τους στραμμένα στο Χριστό, κάνοντας το σταυρό τους και την προσευχή τους ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, κοινωνώντας τη θεία Μετάληψη (το άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού), άντεξαν και έγιναν άγιοι!!!
Δες τι περνούν αυτή τη στιγμή οι χριστιανοί αδελφοί σου, που τους σφάζουν σαν αρνιά σε πολλές χώρες του κόσμου.
Μήπως ο ίδιος ο Χριστός λιγότερα πέρασε; Και ήταν Ο ΘΕΟΣ, που ξεντύθηκε την παντοδυναμία Του και άφησε να Του κάνουν ό,τι ήθελαν για χάρη σου – για χάρη όλων μας. Τίποτα δεν έχει να μας δείξει αυτό που έκανε; Δε μπορεί να μας δώσει κουράγιο; Ναι, μπορεί, γιατί ο Χριστός δεν έφυγε, είναι εδώ, κοντά μας, αρκεί να Του φωνάξουμε από τα βάθη της καρδιάς μας και να αγωνιστούμε για να εφαρμόσουμε την εντολή του, την εντολή για ταπεινή αγάπη και συγχώρεση προς όλους.
Αυτή η εντολή λύνει όλα τα προβλήματα – άκουσέ με, δόξα τω Θεώ. Θέλει αγώνα, βέβαια (είναι πιο εύκολο να ουρλιάζω απαιτώντας εκδίκηση παρά να είμαι υπομονετικός και να συγχωρώ). Αλλά η δίψα για εκδίκηση θα με οδηγήσει στο θάνατο, ενώ η συγχώρεση στο Αιώνιο Φως – εδώ και τώρα, όχι μόνο “άμα πεθάνω”.
Δες τους σύγχρονους αγίους μας, που περπάτησαν δίπλα σου, και πολλοί περπατούν ακόμη δίπλα σου! Θέλεις να ξεφύγεις από τα προβλήματά σου; Μην πηγαίνεις στο θάνατο, μην αφήνεις τους δικούς σου μέσα στον πόνο, μην πηγαίνεις στο σατανά, πήγαινε σ’ αυτούς, στους αγίους, στο Θεό, στη λύτρωση, στη λύση, στο Φως.
Έχω λύσεις να σου προτείνω, μη φεύγεις.
Η πρώτη και άμεση λύση είναι να πας στον παπά της ενορίας σου και να εξομολογηθείς. Να σε βάλει σ’ ένα πρόγραμμα πνευματικής ζωής, που θα σου δώσει δυνάμεις να παλέψεις ενάντια στα προβλήματα, ενάντια σ’ εκείνον που προκαλεί τα προβλήματα (το διάβολο), ενάντια στην απελπισία και υπέρ της ζωής σου και της ζωής των δικών σου. Θα εξοπλιστείς με ουράνια όπλα για να δώσεις μάχη – όχι εύκολη, αλλά σοβαρή, αξιοπρεπή και με ελπίδα νίκης!
Διάβασε, σε παρακαλώ, εδώ λίγα πράγματα για ένα τέτοιο πνευματικό πρόγραμμα, που θα σε βοηθήσουν, πρώτα ο Θεός, να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάω. Κι αν ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ να εξομολογηθείς (σίγουρα δεν είναι προτιμότερο να αυτοκτονήσεις από το να πας για εξομολόγηση, ούτε χάνεις την αξιοπρέπειά σου, πίστεψέ με), ίσως αξίζει να διαβάσεις κι αυτό.
Θέλεις να ξεφύγεις; Πήγαινε σ’ ένα μοναστήρι. Θέλεις να πεθάνεις. Να, πέθανε πριν πεθάνεις, χωρίς να πεθάνεις, για να μην πεθάνεις όταν πεθάνεις! (Δες το motto στην κορυφή του blog μας). Πώς; Γίνε μοναχός. Φύγε από τον κόσμο, ναι, φύγε από τα προβλήματά σου – αλλά όχι από τη ζωή, όχι από το Θεό, όχι από τους δικούς σου, όχι από το Φως!
Βέβαια, το να γίνω μοναχός επειδή θέλω να ξεφύγω από τα προβλήματα της επίγειας ζωής μου δεν είναι ο σωστός λόγος. Αλλά το να πας στο μοναστήρι είναι μόνο η αρχή. Θα βρεις εκεί ένα καλό πνευματικό οδηγό και θα γιατρευτεί η ψυχή σου από τους πόνους και τις θλίψεις. Και τότε, με τη χάρη του Θεού, θα δεις ένα άλλο δρόμο, μια άλλη μορφή του μοναχισμού, μια άλλη πνευματικότητα, που οδηγεί κατ’ ευθείαν στο Θεό.
Δε σε πολεμάει το σύστημα ή το κράτος ή οι τράπεζες ή οι συγγενείς σου ή οι άνθρωποι εχθροί σου. Ο σατανάς σε πολεμάει. Αντιμετώπισέ τον.
Θα τον αντιμετωπίσεις με τη βοήθεια του Θεού, του Ιησού Χριστού. Και αυτή η βοήθεια δίνεται μέσα στην Εκκλησία!
 |
| Ποιος είναι αυτός ο νέος; Να, αυτός είναι. |
Μην ακούς τι σου λένε – ότι δεν υπάρχει Θεός ή ότι δεν υπάρχει τέτοια βοήθεια ή ότι η Εκκλησία είναι μαγαζάκι των παπάδων. Αυτά τα ψέματα σε οδηγούν κατ’ ευθείαν στο θάνατο. Άκουσέ με, έστω και δοκιμαστικά. Δώσε λίγη χάρη στον εαυτό σου, στην αθάνατη ψυχή σου και στους δικούς σου. Και, αν θέλεις, ζήτα και τις προσευχές των δικών σου – και των ιερέων της ενορίας σου. Θα σε βοηθήσουν.
Λεφτά δεν έχω, όπως κι εσύ, να σου προσφέρω. Μπορώ, με τη χάρη του Θεού, να σου προσφέρω μια χούφτα άρθρα, που ίσως όμως σου φανούν πιο πολύτιμα από τα λεφτά…
«Ἐγώ πατήρ, ἐγώ ἀδελφός, ἐγώ νυμφίος, ἐγώ οἰκία, ἐγώ τροφή, ἐγώ ἱμάτιον, …πᾶν ὅπερ ἄν θέλῃς ἐγώ· μηδενός ἐν χρείᾳ καταστῆς…
Ἐγώ καί φίλος… μόνον οἰκείως ἔχε πρός ἐμέ.
Ἐγώ πένης διά σέ·
καί ἀλήτης διά σέ· …
Πάντα μοι σύ καί ἀδελφός, καί συγκληρονόμος, καί φίλος, καί μέλος. Τί πλέον θέλεις;»
Ἐγώ καί φίλος… μόνον οἰκείως ἔχε πρός ἐμέ.
Ἐγώ πένης διά σέ·
καί ἀλήτης διά σέ· …
Πάντα μοι σύ καί ἀδελφός, καί συγκληρονόμος, καί φίλος, καί μέλος. Τί πλέον θέλεις;»
(ἁγ. Ἰω. Χρυσο., τ. ΙΒ΄, σελ. 35, ΕΠΕ 1979)
Τά παραπάνω θεόπνευστα λόγια βάζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος στό στόμα τοῦ Χριστοῦ μας. Τόσο ἐπίκαιρα ὅσο ποτέ ἄλλοτε!
Γι᾿ αὐτό λοιπόν μήν ἀπελπίζεσαι! Μήν αὐτοκτονεῖς! Μήν τούς κάνεις τή χάρη! Μετασχημάτισε τήν δυσκολία σέ εὐκαιρία… Ζῆσε, γιά νά ἀγωνισθεῖς γιά τή δικαιοσύνη καί τήν Ἀλήθεια· γιά τήν οἰκογένειά σου, τόν συνάνθρωπό σου. Καί παράλληλα μέ τούς κοσμικούς ἀγῶνες, ἀγωνίσου καί γιά τή δική σου καί τή δική τους προσωπική σωτηρία, κοντά στόν Χριστό, διά τῆς ὑπομονῆς καί τῆς δοξολογίας ἀκόμα καί στά δύσκολα.
Ὁ Ἀπ. Παῦλος κατά τή θαυματουργική ἀπελευθέρωσή του ἀπό τίς ἁλυσίδες τοῦ δεσμωτηρίου ἀπέτρεψε τόν ἔντρομο δεσμοφύλακα ἀπό τήν αὐτοχειρία, καί ἔτσι ἐκεῖνος ὄχι μόνο κέρδισε νά μείνει στήν ἐπίγεια ζωή, ἀλλά νά λάβει καί τήν ἐπουράνια, βαπτιζόμενος μαζί μέ τήν οἰκογένειά του. (Πράξ. ιστ΄, 26-33).
Σκέψου ἐπίσης πώς ἀκόμα καί ὁ προδότης Ἰούδας, ἄν εἶχε δεχθεῖ νά μετανοήσει καί νά ζητήσει συγχώρηση, θά τήν εἶχε λάβει, ἀντί τῆς αἰωνίου κολάσεως πού σύμφωνα μέ τήν Ἐκκλησία περιμένει κάθε αὐτόχειρα. Πόσο μᾶλλον αὐτό ἰσχύει καί γιά σένα πού δέν βαρύνεσαι ἀπό τά δικά του κρίματα.
Σέ καμιά περίπτωση μήν καταφύγεις στήν αὐτοχειρία. Ἀντί νά σέ ἀπαλλάξει ἀπό τά προβλήματά σου, «φορτώνει» ἐσένα μέ αἰώνια κόλαση, καί τούς δικούς σου ἀνθρώπους μέ θλίψη, τύψεις, ὀργή καί ντροπή.
Σέ κάθε περίπτωση μή διανοηθεῖς ὅτι ἡ ὕπαρξή σου ἀποτελεῖ βάρος στούς γύρω σου. Διότι ἀκόμη κι᾿ ἄν μέ θυσίες ἀναγκάζονται νά σέ ὑπηρετοῦν καί νά σέ βοηθοῦν, χάρη σέ ἐσένα κερδίζουν αἰώνια σωτηρία. Βάρος εἶσαι μόνο στούς δυνάστες τῆς Νέας Τάξης.
Μήν ἀπελπίζεσαι! Νά ἐλπίζεις, νά ἀγαπᾶς καί νά πιστεύεις: «Ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τό Πνεῦμα τό Ἅγιο». Ὁ Χριστός, ἡ Παναγία καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι πάντοτε κοντά μας · δέν παραβιάζουν ὅμως τήν ἐλευθερία μας· ὅταν τούς ἀναζητοῦμε, μᾶς ἀκοῦν καί μεριμνοῦν τά κάλλιστα γιά τή σωτηρία μας. Σκέψου το!