του αρχιμ.Ιακώβου Κανάκη
Η Θεία Λειτουργία είναι ένα καθημερινό γεγονός για τους πιστούς και ταυτόχρονα ένα μυστήριο μέγα. Η Θεία Λειτουργία είναι η ιερή σύναξη των πιστών για να γίνουν «Εκκλησία».
Από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια μέχρι και σήμερα επάνω στους τάφους των μαρτύρων συναζόμαστε για να κοινωνήσουμε το Θεό από το ίδιο δισκοπότηρο δηλαδή την ανοικτή πλευρά του Χριστού. Στην αρχή ψάλλουμε για να προετοιμαστούμε, ομολογούμε την κοινή μας Πίστη και αφού συγχωρεθούμε μεταξύ μας, με την Θεία Κοινωνία ενωνόμαστε με το Θεό χωρώντας ο ένας μέσα στον άλλον.
Στην ιερή αυτή στιγμή διαβάζουμε για τον άγιο που μας σύναξε, για την Πίστη του, για τις δυσκολίες που πέρασε και λαμβάνουμε και εμείς αποφάσεις για μίμηση και αγώνα.
Αυτή είναι λοιπόν η φυσική μας καθημερινή λειτουργική ζωή που ονομάζεται Ιερή Παράδοση. Όμως η Θεία Ευχαριστία είναι ένα μυστήριο, το Μυστήριο, το Μυστήριο των μυστηρίων. Όμως για να ζήσεις τί τελεσιουργείται μέσα σε αυτό δεν φθάνει να ψάλεις ή να διαβάσεις κάτι ως προετοιμασία, χρειάζεται μύηση. Για να νιώσεις τα γενόμενα χρειάζεται καθημερινός πνευματικός αγώνας.
Οι καρποί του αγώνα αυτού σε οδηγούν στο ποθητό βίωμα των καρπών της Θείας Λειτουργίας. Ο συνεχής αυτός αγώνας περιλαμβάνει δόμηση αποδόμηση και αναδόμηση.
Χρειάζεται πολλές φορές να γκρεμίζεις και να ξαναχτίζεις. Χρειάζεται το γκρέμισμα μιας ύπαρξης που χτίστηκε με εγωισμό και η ανοικοδόμηση της ίδιας με βάση ένα άλλο σπουδαίο δομικό υλικό, την ταπείνωση. Όλο αυτό γίνεται απλά, διακριτικά όπως το άγιο Πνεύμα οδηγεί τα πράγματα.
Όταν αυτό το έργο διενεργηθεί ήδη αρχίζεις και βλέπεις από τον ένα σου οφθαλμό και αν συνεχίσεις την προσπάθεια, ο Θεός σε βοηθά ακόμα πιο πολύ και γνωρίζεις πλέον ότι δεν είσαι δημιούργημα αλλά υιός ηγαπημένος. Έτσι, μέσα στην Θεία Λειτουργία, προετοιμασμένος πια, αρχίζεις να «βλέπεις» όσα γίνονται.
Αρχίζεις να μυείσαι στα δρώμενα και έχεις λάβει ήδη μια εικόνα του Παραδείσου, μια γεύση της Βασιλείας του Θεού. Μπορεί να είναι στιγμή μικρής διάρκειας της παρούσας ζωής, που όμως την αλατίζει και την ομορφαίνει. Ιλιγγιά ο νους όταν αναλογίζεσαι το ύψος, το μέγεθος και την ένταση που αυτά θα βιώνονται αιωνίως σε αυτούς που πάλεψαν και τα απόκτησαν.
Η Θεία Λειτουργία είναι ιστορικό γεγονός που γίνεται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο αλλά ταυτόχρονα ενώνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Όλα ενοποιούνται μέσα στον χωροχρόνο της. Η Θεία Λειτουργία σε μεταφέρει σε άλλον κόσμο. Βρίσκεσαι με αυτήν «στον κόσμο σου» αλλά που τελικά αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος. Ευχής έργο είναι να ζήσουμε στον κόσμο αυτό που είναι ο μόνος αληθινός και αιώνιος.