Δεν αλλάζουνε τα πράγματα αν δεν αλλάξουμε εμείς , διότι και εμείς είμαστε μέρος των πραγμάτων.
Δεν κάνω αγιασμό για να φύγει κάποιο αόριστο κακό όταν εγώ δεν θέλω να αλλάξω. Ζητάω την χάρη του Θεού για να με βοηθήσει να αλλάξω εγώ και τότε θα αλλάξει και ο κόσμος.
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη λέει ένα ρητό , όμως είναι ικανός να φέρει το μήνυμα της αλλαγής. Η χάρη του Θεού είναι ένα χέρι βοηθείας όταν θέλω να αλλάξω, αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.
Η χάρη του Θεού ενεργεί με την συγκατάθεση του ανθρώπου. Τον Χριστό δεν τον φωνάζω ως δικαστή, τύραννο, μάγο, αλλά ως πατέρα, δάσκαλο, οδηγό, γιατρό και Σωτήρα.
Με τα Ιερά Μυστήρια ξεκινάει ένα ταξίδι εμείς νομίζουμε ότι κάτι τελειώνει αλλά τότε κάτι ξεκινά! Με την βάπτιση φοράμε τα στρατιωτικά ρούχα και ξεκινάμε το ταξίδι του πολέμου!
Με τον εαυτό μας, με τον πονηρό, με τον κόσμο, με την φθορά με τα πάντα ! Αλλά πάντα με οδηγό έναν πατέρα που στο κάλεσμα του όλα υποκλίνονται θεραπεύονται και νικώνται κατά κράτος. Ο γλυκύτατος Νυμφίος !
Θέλουμε όλα να αλλάξουν προς το κοσμικό καλό και όχι προς το καλό της σωτηρίας μας και φυσικά χωρίς να θέλουμε να κουνήσουμε το μικρό μας δαχτυλάκι.
Το ότι μας συμφέρει κάτι κοσμικά δεν σημαίνει ότι μας ανοίγει την πόρτα της Βασιλείας των ουρανών διότι μπορεί αυτό το κοσμικό συμφέρον με λάθος χειρισμούς να μας ρίξει στην απώλεια.
Το θαύμα, ο αγιασμός, η μεταμόρφωση του ανθρώπου είναι στην ουσία ένας γάμος που χρειάζονται δύο για να γίνει.
Ένας είναι ο Θεός και ο άλλος είναι ο άνθρωπος. Ο Χριστός είναι ο Θεός που θέλει ως άνθρωπος και εμείς πάμε να αποκτήσουμε και να σμιλεύσουμε με την άσκηση αυτό το Άγιο θέλημα.
Με την άσκηση γυρνάω τις ράγες με το κλειδί της προαιρέσεως για να αλλάξω κατεύθυνση δηλαδή να μετανοήσω να αλλάξει ο νους ρότα δηλαδή προορισμό και τότε θα αλλάξουν τα πάντα.
Όταν θέλω τον Θεό όπως θέλει ο εγωϊσμός μου ένας τέτοιος γάμος δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει ποτέ.
Όταν όμως θέλω τον Θεό όπως θέλει εκείνος μέσα από τον δρόμο της υπακοής τότε ο γάμος όχι μόνο γίνεται αλλά φτάνει μέχρι το ουρανό με το στεφάνι της αγιότητος να ακτινοβολεί σε όλο το στερέωμα της οικουμένης.
Ο Χριστιανός με την άσκηση κινείται ! Τι σημαίνει αυτό ; Δεν είναι ευχαριστημένος ποτέ με τον εαυτό του. Νιώθει τελευταίος και αυτό το βίωμα το καθιστά πρώτο! Κάθε μέρα γίνεται σκαλοπάτι και ευκαιρία για άσκηση και αλλαγή. Κινούμαι σημαίνει αλλάζω ! Αλλάζω συνέχεια! Κίνηση σε σχέση μπροστά με το πρόσωπο του Νυμφίου.
Η αλλαγή και η μεταμόρφωση έρχεται με την συνεχή σχέση και όχι με περιστασιακά καλέσματα για κοσμικούς λόγους και βολέματα. Πάμε στην εξομολόγηση και λέμε ότι θέλουμε να αλλάξουνε οι άλλοι που μας ενοχλούν αλλά για την δική μας θέση στα πράγματα ούτε λόγος.
Ο Χριστός απλά μένει ένα φιλοσοφικό όνομα στην ζωή μας ή μια θρησκευτική τυπικότητα για τα μάτια του κόσμου με μια φανουρόπιτα μια φορά το χρόνο, μια αρτοκλασία και ένα Χριστός Ανέστη του πενταλεπτου μέσα από το αυτοκίνητο.
Σε τι θέση έχουμε τελικά τον Κύριο στην ζωή μας; Έχει κάποια θέση ; Έχει την θέση του μάγου αν αρρωστήσω να με κάνει καλά; Του τζίνι για να μου κάνει τα χατίρια ; Του δικαστή για να ρίξει κακία σε αυτούς που με πληγώνουν ;
Πότε άραγε θα θελήσουμε να βάλουμε τον Χριστό στην Βασιλική καθέδρα της καρδιάς μας;
Πότε θα γίνει το Α και το Ω της ζωής μας ;
Πότε θα γίνει ο δάσκαλος, ο πατέρας, ο γιατρός, ο οδηγός και ο Σωτήρας μου;
Πότε θα γίνει το σημείο αναφορά σε κάθε απόφαση της ζωής μου ;
Τελικά αυτή είναι η πρόγευση της κολάσεως μας, ότι ο Χριστός δεν έχει την θέση που του αξίζει στην ζωή μας και ότι εμείς δεν θέλουμε να αλλάξουμε.
Κόλαση για τον Χριστιανό είναι να ξημερώνει μια μέρα και να μένει ο ίδιος ή χειρότερος από την προηγούμενη ενώ παράδεισος είναι η συνεχής μετάνοια με θέα την θεραπεία, τον αγιασμό και την Βασιλεία των ουρανών…
Ξεκίνα τις αλλαγές τώρα αδερφέ ώστε να αρχίζεις να προγεύεσαι τον Παράδεισο που είσαι ήδη προσκεκλημένος ! Καλό αγώνα…!
π. Σπυρίδων Σκουτής
Πηγή:
