Σοφία Ντρέκου

«Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν
και ενώπιόν σου» (Λουκ. ιε’, 18).


Άγιος Ιωάννης ΧρυσόστομοςΚλαύσον τους αμετανοήτους,
κλαύσον τους μηδέποτε μετανοήσαντες.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, 347-407 μ.Χ.
Μ ε τ ά ν ο ι α

«Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν
και ενώπιόν σου» (Λουκ. ιε’, 18).

Παράβλεψα τα λόγια Σου και νά’μαι λαβωμένος,
κοιτάζω την Εικόνα Σου και είσαι δακρυσμένος.
……………………………………………………
Γιατί, Χριστέ, τα μάτια Σου τα βλέπω δακρυσμένα;
Θά’πρεπε στην κατάντια μου να είναι οργισμένα.
………………………………………
Τόσο, Χριστέ, με αγαπάς και αντί για την οργή Σου
με δάκρυα να συμπονάς το άθλιο παιδί Σου!
………………………………………
Αν στην δική μου προσβολή κοιτάς συμπονεμένα
και αντί για δίκαια οργή με μάτια δακρυσμένα,
τότε αλλοίμονο μου πια αν δεν μετανοήσω,
τη δακρυσμένη αγάπη Σου πώς να την αντικρύσω;
…………………………………………
Ελέησέ με Κύριε, Συ σταυρωμένη αγάπη,
μετανοιωμένο δέξαι με, συγχώρα μου τα λάθη.

«Μετάνοια» Ποίημα του μακαριστού Μητροπολίτου Καστοριάς Γρηγορίου του Β’, Μαΐστρου (1974-1985). (Απ’ το βιβλίο του «Δέηση», Καστοριά 1980, σελ. 42-43).

«Εφ’ όσον όλοι είμαστε αμαρτωλοί, και κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει τους πειρασμούς, άρα καμία από τις αρετές δεν είναι σπουδαιότερη από τη μετάνοια. Γι’ αυτό και ποτέ δεν τελειώνει το έργο της μετάνοιας. Αμαρτωλοί και δίκαιοι, όλοι όσοι ποθούν να πετύχουν τη σωτηρία, πάντοτε χρειάζονται τη μετάνοια, όλοι, και αυτοί που προχώρησαν σε τελειότητα. Γιατί δεν υπάρχει όριο τελειώσεως. Και των τελείων η τελειότης είναι ατελής. Γι’ αυτό ακριβώς η μετάνοια δεν περιορίζεται σε καιρούς και σε έργα. Είναι ισόβια. Μέχρι το θάνατο…» Ισαάκ ο Σύρος

Ο μεγάλος δογματικός πατήρ της Εκκλησίας μας άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει πως μετάνοια σημαίνει επάνοδο από το παρά φύση στο κατά φύση και όδευση προς το υπέρ φύση. Είναι πορεία από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση. «Η μετάνοια είναι η πορεία από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση» Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Άγιος Ιωάννης ΧρυσόστομοςΕν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, 347-407 μ.Χ.


Ο Πέτρος, ο κορυφαίος και ο αρχηγός των αποστόλων, φοβήθηκε μια παιδίσκη και αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό. Μεταμελήθηκε όμως και έκλαψε πικρά. Το κλάμα φανέρωνε την ολόψυχη του μετάνοια. Γι’ αυτό δεν έλαβε μόνο την συγχώρηση για την άρνηση, αλλά και την αποκατάσταση στο αποστολικό αξίωμα. Έχοντας λοιπόν, αδελφοί, τόσα παραδείγματα ανθρώπων που αμάρτησαν και μετανόησαν και σώθηκαν, πρόθυμα και σεις να μετανοείτε και να εξομολογείστε. Έτσι θα λάβετε την συγχώρηση των αμαρτιών σας και θ’ αξιωθείτε να κληρονομήσετε την βασιλεία των ουρανών μαζί με όλους τους αγίους «εν Χριστώ Ιησού, ω εστίν ή δόξα εις τους αιώνας των αιώνων» Αμήν. Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

Το ατέλειωτο εργόχειρο της μετάνοιας: Η μετάνοια για τον αγωνιζόμενο είναι ένα εργόχειρο που δεν τελειώνει ποτέ. Τους πεθαμένους τους κλαίνε, τους θάβουν, τους ξεχνούν. Τις αμαρτίες θα τις κλαίμε συνέχεια, μέχρι να πεθάνουμε. Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Να έχουμε αγάπη, πραότητα, ειρήνη. Έτσι βοηθάμε τον συνάνθρωπο μας, όταν κυριεύεται από το κακό. Μυστικά ακτινοβολεί το παράδειγμα, όχι μόνον όταν ο άλλος είναι παρών αλλά κι όταν δεν είναι. Ν’ αγωνιζόμαστε να στέλνουμε την αγαθή μας διάθεση. Ακόμη και λόγια όταν λέμε για τη ζωή του άλλου που δεν την εγκρίνουμε, αυτός το καταλαβαίνει και τον απωθούμε. Ενώ αν είμαστε ελεήμονες και τον συγχωρούμε, τον επηρεάζουμε -όπως τον επηρεάζει και το κακό- κι ας μην μας βλέπει. Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Άγιος Ιωάννης ΧρυσόστομοςΤο πίπτειν ανθρώπινον,
το εμμένειν εωσφορικόν,
το μετανοείν θείον.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, 347-407 μ.Χ.