– Γέροντα πιός είναι πιο μεγάλος σε μέτρα, εσύ ή ο Γέροντας Πορφύριος;
Χαμογελαστός και ατάραχος ο Πατέρας Παϊσιος απαντά: Παιδί μου τι να πιάσω εγω μπροστά στόν Πορφύριο; Εγω είμαι ασπρόμαυρη τηλεόραση, και εκείνος έγχρωμη!Θαρεί κανείς πως ο Άγιος αστιευομενος εννοούσε οτι ο Άγιος Πορφύριος είναι καλύτερο μοντέλο απο αυτόν! Και φυσικά αυτό δήλωσε… Οχι όμως μόνο αυτό.
Ο Άγιος Γέροντας θεολογούσε μυστικώς… Αναφερόταν στίς προβολές, την ”πνευματική τηλεόραση” όπως και άλλες φορές έτσι χιουμοριστικά είχε αναφέρει. Επι της ουσίας αποκάλυπτε τον τρόπο που λειτουργεί το προορατικό χάρισμα…
Ανέφερε πως ο Άγιος Πορφύριος είναι καλύτερο ”μοντέλο” απο αυτόν, πιο εξελιγμένο, διότι δεχόταν έγχρωμες προβολές καλύτερης ανάλυσης, απο οτι οι ασπρόμαυρες!
(Προόρασις εἶναι ἡ ἱκανότης νά βλέπη κανείς γεγονότα πού θά συμβοῦν ἤ θά γνωστοποιηθοῦν στό μέλλον. Ὁ ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος διατυπώνει τήν ἱεράρχησι: «Ἐκ ταπεινώσεως διάκρισις· ἐκ διακρίσεως διόρασις· ἐκ διοράσεως προόρασις». Τονίζει ἔτσι τήν θεμελιακή σημασία τῆς ταπεινώσεως προκειμένου νά γίνη μιά ψυχή δεκτική τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. «Το προόρατικο χάρισμα» ἀπό τό βιβλίο «Χαρίσματα και χαρισματούχοι» Τόμος πρώτος.)
Υπάρχουν μοναχοί που έχουν πνευματική τηλεόραση και είναι ασυρματιστές του Θεού.
Εκείνος που χάριτι Θεού λαμβάνει αυτο το χάρισμα, δέχεται ”προβολές”.
Αυτές οι προβολές αποκαλύπτουν μελλοντικά γεγονότα, και ξαφνικά προβάλλονται στόν αποδέκτη, έρχονται «εν ημέρα ή ου προσδοκάς και εν ώρα ή ου γινώσκεις»* άλλοτε νοερά λεπτο-διάφανες εικόνες ασπρόμαυρες, άλλοτε περιέχουν και λόγους, φράσεις που καταγράφονται εντός του νοός, και άλλοτε έγχρωμες εικόνες εξαιρετικής ανάλυσης που αποτυπώνουν πλήρως το περιεχόμενο πχ. το πρόσωπο, τα χρώματα στα ρούχα του ατόμου που προβάλλεται, ή το μέρος, τον τόπο που βρίσκεται..
Μια πνευματική τηλεόραση του νοός, αποτελούμενη απο εικόνες που προβάλλονται στο ύψος του μετώπου, ελαφρώς επάνω απο το φυσικό μας βλέμα, ή και πιο γενικά στο οπτικό μας πεδίο…
Με τον ίδιο τρόπο γείνεται αντιληπτή η εμφάνιση ενός Αγίου, σε μοναχούς, λαικούς, ιερείς, ή το σκεύος εκλογής οπως ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος , ή ο Άγιος Γερ. Ιάκωβος Τσαλίκης που απο την παιδική τούς κιόλας ηλικία ήταν αποδέκτες τέτιων γεγονότων….
Εδω να τονίσουμε την απαραίτητη καθοδήγηση έμπειρου πνευματικού, της εξομολόγησης κάθε σχετικού περιστατικού, καθώς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της πλάνης, που προσπαθεί να ξεγελάσει τον αρχάριο, στο ξεκίνημα της λειτουργίας των χαρισμάτων, του προορατικού ή διορατικού, καθώς και σε όσους χάριτι Θεού, αποκτούν νοερά ενέργεια στήν καρδιά, (καρδιακή προσευχή).
Ενέργεια στήν καρδιά που δεν λειτούργησε ποτέ κυκλικώς περιστρεφόμενη είναι κατάσταση ασθενούς… Ο ταπεινός, ο αγαπών, με την χάρι του Θεού δεν πλανάται. Αισθάνεται μέσα του βαθιά, ότι είναι πραγματικά ανάξιος, ότι όλα αυτά του δίνονται, για να θεραπευτεί, να γίνει δοχείο της χάριτος, και ως θεραπευτής να ωφελήσει τον κόσμο… και γι’ αυτό αγωνίζεται.
Άλλο περιστατικό που μέσα απο αυτό ο Άγιος φανερώνει τα αποτελέσματα της χάριτος σε άλλο τομέα είναι το εξείς, αγαπημένο θα έλεγα περιστατικό…
Έφτασε στο κελί του Αγίου, ένας ”αδιάφορος” επισκέπτης,
τον ρώτησε κάπως περιπαιχτικά…
– Τι κάνεις εδω Γέροντα μονάχος μες στήν ερημιά;
– Προσέχω τα μυρμήγκια να μην τσακώνονται! … Απάντησε ο Άγιος!
Καλό το χιούμορ και η ανάλογη απάντηση στόν ”έξυπνο” επισκέπτη θα πει κανείς…
Ναι… αλλά και εδω δεν έχουμε ενα απλό αστείο. Το επίπεδο αγιοσύνης του Αγίου έφτασε την κατάσταση προ της πτώσεως, τότε που ο άνθρωπος ζούσε αρμονικά με τα ζωα, χωρίς να υπάρχει φόβος ανάμεσα τους, σε πλήρη αρμονία.
Τον αγαπούσαν ολα τα ζωα, τα πουλιά καθόντουσαν στα χέρια του, τα λαγουδάκια έτρεχαν στήν αγκαλιά του… τα άγρια ζωα, οι αρκούδες στα μονοπάτια της Παναγούδας, έκαναν στήν άκρη όταν τον συναντούσαν, κάνοντάς του νόημα να περάσει πρώτα ο Άγιος!
Είναι γνωστή βλέπετε η αγάπη του Γέροντα για τα άγρια ζώα τα οποία έλεγε έχουν διαίσθηση και καταλαβαίνουν, αν τα αγαπάς, αν τα πονάς….
Έχοντας φτάσει σε τέτια μέτρα χάριτος, σε αρμονική συμβίωση με τα ζωα, να μην αποκλείει λοιπόν κανείς, κάποια μέρα ο Άγιος να χώρισε όντως δυο μυρμήγκια που τσακώνονταν!
Έτσι λοιπόν, μέσω χιουμοριστικών απαντήσεων, για μυρμήγκια που μαλώνουν μεταξύ τούς, περί μοντέλων έγχρωμης και ασπρόμαυρης τηλεόρασης…
Ο Άγιος Παϊσιος θεολογούσε τόσο βιωματικά και ορθόδοξα, απευθυνόμενος και στόν πιο απλό άνθρωπο, μεταφέρωντας τόση πολύτιμη γνώση και εμπειρία, οση δεν καταφέρνουν πολλές φορές περισπούδαστες στοχαστικές διαλέξεις θεολόγων της εποχής, με κείμενα γεμάτα άγνωστες δυσνόητες λέξεις πρός εντυπωσιασμό του αναγνώστη, αποζητώντας αναγνώριση, κύρος και ”καταξίωση” απο το κοινό τούς…
Πράγματα παντελώς άγνωστα για τον ταπεινό, Άγιο ασκητή της Παναγούδας…
Ο Αγιος Γέροντας είχε εκφράσει τον πόνο που ένιωθε για τούς νέους ” Κλαίω για τις επόμενες γενιές ….. πονάω διότι θα έρχονται στο Άγιον Όρος οι νέοι για μοναχοί, και δεν θα βρίσκουν Γεροντάδες να τους αναλάβουν, να τους οδηγήσουν…”
Άφησε πίσω έναν αγιασμένο βιο, οδηγό για κάθε μοντέλο χριστιανικής ζωής, εντός και εκτός κόσμου. Λύσεις για κάθε θέμα, και μια θεολογία γεμάτη ατελείωτο πλούτο βιωμάτων, που μυστικώς και χαριτολογώντας την περνούσε ακόμα και ως ανέκδοτα στούς νέους που τόσο αγαπούσε… Γνωρίζοντας πως θα έρθει η ωρα που οι εκζητούντες Τον Κύριο, θα την είχαν ανάγκη…
Σε ευχαριστούμε Άγιε Γέροντα του Θεού, οι σημερινοί νέοι για την προσφορά της αγάπης σου, για τον πόνο για το σύγχρονο άνθρωπο, για το παράδειγμα ολόκληρου του ασκητικού και αγιασμένου βίου σου….
Έγεινες Φάρος φωτεινός, θεραπευτής, οδηγός στα βράχια και τις ξέρες, προστάτης και μεσολαβητής δια των ευχών σου, φωτίζοντας τον δρόμο της Σωτηρίας για διψασμένους αμαρτωλούς και ασώτους… με το ονόμα σου να διαπερνά ωκεανούς, να φτάνει στα πέρατα της γης, πρός δόξα Τριαδικού Θεού.
Δρόσισες τις ψυχές αυτών, απάλυνες τον πόνο στήν καρδιά χιλιάδων ανθρώπων του λαού, που δεν μπόρεσε να μην σε αγκαλιάσει, να τρέξει κοντά σου, για να γευτεί το θαύμα, τις ιάσεις ασθενειών, να λιώσει απο το μεγαλείο της αγάπης σου, Να πάρει την ευχή σου, λουκουμάκι θείο απο το Αγιασμένο χέρι σου…
Να γιατρέψει τις εσωτερικές βαθιές πληγές του, με την αγιότητα των λόγων σου, την χάρις του Θεού που απλόχερα ξεχείληζε απο σε Άγιε μου, αγαπημένε Του Θεού…Σκεύος Εκλογής και καύχημα του Αγιορείτικου Μοναχισμού…..
Το άστρο της Αγιότητας σου κοσμεί το στερέωμα του Ουρανού, ακτινοβολεί στα σύμπαντα, αιώνια η δόξα σου στήν ουράνεια Εκκλησία Άγιε Του Θεού.
*Ο Αγιορείτης Πατέρας που αποκάλυψε τις λεπτομέρειες, περί λειτουργίας του προορατικού χαρίσματος κατά την διάρκεια συνομιλίας μας, μετά το πέραςεξομολόγησης εν Αγίο Όρει, είναι πνευματικός μίας εκ των 20 Ιερών μονών του Αγίου Όρους.
