14 Σεπτεμβρίου, εορτή της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στο χωριό Σταυρός.
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:
«Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστίν, τοῖς δέ σωζομένοις δύναμις Θεοῦ ἐστίν».
Ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ σήμερα, ἀδελφοί μου, καί στούς ὀρθοδόξους ναούς δέν ὑψώνεται μόνο τό σύμβολο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει τή θυσία του ἀλλά καί τή νίκη του κατά τοῦ διαβόλου διά τῆς ὁποίας μᾶς χάρισε τή σωτηρία καί τήν ἀπολύτρωση. Ἀκούεται συγχρόνως καί ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ.
Καί πολλοί ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ νά διερωτῶνται ποιός εἶναι ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ, ἐφόσον ὁ Σταυρός δέν εἶναι πρόσωπο καί δέν ὁμιλεῖ, ὅμως ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ ὑπάρχει καί εἶναι ἠχηρός, καί ἀκούεται γιά ὅποιον ἀπό ἐμᾶς θέλει νά τόν ἀκούσει.
Ὅταν ἀτενίζουμε τόν Σταυρό, τότε ἀκοῦμε τό πιό δυνατό μήνυμα τῆς ἀγάπης, πού ἔχει ἀκουσθεῖ ποτέ στόν κόσμο. Ὅταν βλέπουμε τόν Χριστό κρεμάμενο ἐπί τοῦ Σταυροῦ, τότε ἀκοῦμε τό πιό εὔγλωττο μήνυμα ταπεινώσεως, πού ἔχει ἀκουσθεῖ ποτέ στόν κόσμο. Γιατί δέν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, πιό μεγάλη ἀγάπη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πού δέχθηκε νά πεθάνει μέ τόν πιό ἐπώδυνο καί ἐπονείδιστο θάνατο προκειμένου νά χαρίσει σέ μᾶς τούς ἀνθρώπους, πού εἴχαμε παρακούσει τίς ἐντολές του καί τόν εἴχαμε ἐγκαταλείψει, τήν αἰώνια ζωή, σβύνοντας μέ τό αἷμα του τό χρεόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν μας.
Γιατί δέν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, πιό βαθειά ταπείνωση ἀπό αὐτή τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος «ἐκένωσε ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ» γιά τή σωτηρία μας.
Αὐτό τό διπλό μήνυμα τοῦ Σταυροῦ ἀποτελεῖ τόν λόγο του, στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ὁρισμένοι βεβαίως θεωροῦν τήν ἀγάπη καί τήν ταπείνωση πού ὁδηγοῦν μέχρι τή θυσία τοῦ ἑαυτοῦ σου γιά τόν ἄλλο ὡς ἀδυναμία, γι᾽ αὐτό καί θεωροῦν τόν λόγο τοῦ Σταυροῦ ὡς μωρία καί ὡς ἀνοησία. Ὅσοι ὅμως ἔχουν αὐτή τήν ἐντύπωση ἀκολουθοῦν τούς Ἰουδαίους πού νόμιζαν ὅτι σταυρώνοντας τόν Χριστό θά ἀπαλλασσόταν ἀπό τήν παρουσία του καί τόν ἔλεγχο πού αὐτή τούς προκαλοῦσε. Ἀκολουθοῦν τόν ἕνα ἐκ τῶν συσταυρουμένων ληστῶν πού κορόιδευε τόν ἄλλο ὁ ὁποῖος παρακαλοῦσε τόν Χριστό νά τόν θυμηθεῖ στή βασιλεία του, γιατί δέν μποροῦσε νά ἀντιληφθεῖ οὔτε τή δύναμη τῆς θείας φύσεώς του οὔτε τή δύναμη τῆς ἀγάπης του.
Ἄν ὅμως γιά μία μόνο στιγμή ἀναλογισθοῦμε τί πραγματικά συνέβη στούς αἰῶνες πού μεσολάβησαν ἀπό τή Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ μέχρι σήμερα, τότε θά διαπιστώσουμε ὅτι μωροί καί ἀνόητοι εἶναι ὅσοι δέν πίστευσαν στή δύναμή του. Γιατί ἐκεῖνοι ἔσβυσαν καί ξεχάστηκαν, ἐνῶ ὅσοι ἄκουσαν αὐτόν τόν λόγο, τόν λόγο τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπεινώσεως, καί πολύ περισσότερο ὅσοι τόν πίστευσαν καί τόν ἀκολούθησαν στή ζωή τους, αὐτοί ὄχι μόνο ἀναδείχθηκαν μέ τή δύναμή του νικητές ἀλλά καί ζοῦν αἰώνια.
Ἀδελφοί μου, ὁ ἄνθρωπος ἑλκύεται πάντοτε ἀπό τή δύναμη καί πάντοτε τήν ἐπιζητεῖ, γιατί τοῦ προσφέρει ἀσφάλεια καί βεβαιότητα. Ὅμως ὑπάρχουν στόν κόσμο δυνάμεις καί δυνάμεις. Δυνάμεις πού καταστρέφουν καί γκρεμίζουν τά πάντα γύρω τους. Δυνάμεις πού αὐτοκαταστρέφονται καί αὐτοακυρώνονται μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου, καί ἀπογοητεύουν ὅσους στηρίχθηκαν καί βάσισαν σ᾽ αὐτές τίς ἐλπίδες τους και τή ζωή τους.
Ὑπάρχουν ὅμως καί δυνάμεις πού ἀναγεννοῦν καί ἀνανεώνουν τόν ἄνθρωπο καί τήν ψυχή του· πού τόν κάνουν δυνατό ὥστε νά ἀνταπεξέρχεται στίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες ἀπό ὅπου καί ἄν προέρχονται· πού τόν κάνουν νά νικᾶ τό κακό μέ τό καλό καί μέσα του καί γύρω του.
Καί τέτοια δύναμη ἔχει ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ, πού ἔχει τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, καί μπορεῖ νά προστατεύει καί νά φυλάσσει τόν ἄνθρωπο πού τόν πιστεύει καί τόν ἐμπιστεύεται· πού τόν ἐνισχύει στόν ἀγώνα του γιά νά προοδεύσει στήν ἀρετή καί νά προαχθεῖ στήν ἁγιότητα· πού τοῦ διδάσκει τό ἀληθινό νόημα τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπεινοφροσύνης, οἱ ὁποῖες ὑψώνουν τόν ἄνθρωπο πάνω ἀπό τίς μικρότητες τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς κακίας, καί τοῦ προσφέρουν τή δυνατότητα νά φθάσει μέχρι τόν Θεό.
Ἀδελφοί μου, ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου πού ὑψώνεται σήμερα στούς ναούς μας, ἄς ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τόν λόγο του, καί κλείνοντας τά αὐτιά μας στίς φωνές τοῦ κόσμου, ἄς τόν ἀκολουθήσουμε καί ἄς προσπαθήσουμε μέ τή δύναμή του νά ὑψωθοῦμε διά τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπεινώσεως μέχρι τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ, ἐκεῖ πού μᾶς ἀναμένει μέ ἀνοικτές τίς ἀγκάλες του ὁ δι᾽ ἡμᾶς σταυρωθείς καί ἀναστάς Χριστός γιά νά μᾶς λυτρώσει.