Μία απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι εικόνα Θεού, είναι ότι έχει γνώμη και σκέπτεται με τη λογική του, έχει άποψη. Είναι φυσικό δικαίωμα του στα δημοκρατικά και πολιτισμένα κράτη να δημοσιεύει ελεύθερα τη γνώμη του. Υπάρχουν όμως και κράτη που απαγορεύουν το δικαίωμα γνώμης, λες και είναι ζώα οι άνθρωποι. Στην εποχή μας όλοι έχουν γνώμη για όλα, ακόμα και για πράγματα που δεν γνωρίζουν π.χ. ιατρική,τέχνες, πολιτική και μάλιστα πολλοί φτάνουν στη διχόνοια, γιατί είναι ισχυρογνώμονες και δεν δέχονται την άποψη του άλλου. Ο Σωκράτης έλεγε να ρωτάτε αυτούς που ξέρουν: δηλαδή αν έχεις μία δικαστική υπόθεση να συμβουλευθείς δικηγόρο. Όπως επίσης για αποφάσεις ζωής να ρωτάμε τη γνώμη των ανθρώπων με πείρα, κυρίως τον πνευματικό μας. Η πείρα της ζωής δεν μαθαίνεται με τα βιβλία. Πολλοί νέοι επειδή σπούδασαν, νομίζουν ότι ξέρουν περισσότερα από τους γονείς τους, άλλο όμως η γνώμη και άλλο οι ικανότητες. Υπάρχουν βέβαια και ηλικιωμένοι που ενώ άσπρισαν τα μαλλιά τους, δεν πήραν χαμπάρι από ζωή, γιατί είχαν το νου τους στο κρασί ή σε ανηθικότητες.
Συζητούσα κάποτε με κάποιον και κατάλαβα ότι ήταν αντίθετος με την Εκκλησία, ήταν άθεος. Άργησα να τον ξαναδώ και μετά από χρόνια που τον συνάντησα διαπίστωσα ότι είχε κάνει αλλαγή 180 μοιρών στις απόψεις του· τον διέκρινε μία σεμνότητα και ευλάβεια. Τι είχε συμβεί; Πέρασε μια δοκιμασία με την υγεία του και έγινε καλά με θαύμα· από ‘κεί και πέρα άρχισε να ζει μια πνευματική ζωή, εξομολογήθηκε, κοινώνησε, διάβασε την Αγία Γραφή, άρχισε να προσεύχεται, αλλοιώθηκε η ψυχή του από τη Χάρη του Θεού, μετανόησε.
Όλα αυτά που προαναφέραμε στο θέμα της γνώμης έχουν ανθρωπολογική και κοινωνική σημασία. Υπάρχει όμως και η θεολογική πλευρά: πώς πρέπει ο χριστιανός να λέει τη γνώμη του, την άποψή του και πώς θα αναγνωρίζει στη ζωή του το Θέλημα του Θεού, τη γνώμη και το σχέδιο του Θεού; Ο Ιερός Αυγουστίνος λέει ότι υπάρχει ένα ωραιότατο πολίτευμα που αν το εφαρμόζαμε θα πετυχαίναμε απόλυτη ενότητα γνωμών. Σε 3 φράσεις συμπυκνώνει το νόημά του: Α)Στα απαραίτητα ενότης, Β)Στα δευτερεύοντα ελευθερία και Γ)Σε όλα αγάπη. Τι σημαίνει στα απαραίτητα ενότης; Στα δόγματα και στις αρχές του Ευαγγελίου να είμαστε ανυποχώρητοι· εκεί δεν επιδέχονται συμβιβασμοί. Οτιδήποτε παρεκκλίνει από τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και τα δόγματα της Εκκλησίας είναι αίρεση και οι αιρετικοί καταδικάστηκαν. Ένα γέροντα τον κατηγόρησαν ψεύτικα ότι είναι κλέφτης, ψεύτης, μοιχός, για να δουν την αντίδρασή του. Ο γέροντας ξέροντας ότι αυτά ήταν όλα συκοφαντίες και επειδή ήταν ταπεινός και δεν τον ένοιαζε να ”τσαλακωθεί” η φήμη του, δεν αντέδρασε. Όταν τον αποκάλεσαν όμως αιρετικό, για να τον δοκιμάσουν και πάλι, απάντησε με σθένος ότι δεν ήταν, γιατί στην προκειμένη περίπτωση υπερασπιζόταν όχι τον εαυτό του, αλλά τη θρησκεία μας, την αλήθεια, τα ιερά και τα όσια. Τι σημαίνει στα δευτερεύοντα ελευθερία; Για θέματα δευτερευούσης σημασίας που δεν αγγίζουν τα δόγματα και τις αρχές του Ευαγγελίου, όπως ”να πίνουμε το Μεγάλο Αγιασμό με νηστεία; ”, ”στη νηστεία των Χριστουγέννων να τρώμε ψάρι ως τις 12 ή ως τις 17 Δεκεμβρίου; ”, ”να γονατίζουμε τις Κυριακές; ”, σε τι ρυθμό να φτιάξουμε την εκκλησία σε βυζαντινό ρυθμό ή βασιλική; ”, σ’αυτά τα θέματα λοιπόν υπάρχει ελευθερία. Τι σημαίνει σε όλα αγάπη; Ο Ιερός Αυγουστίνος έχει πει: Αν σιωπάς, να σιωπάς από αγάπη· αν μιλάς, να μιλάς από αγάπη· αν διορθώνεις κάποιον, να τον διορθώνεις από αγάπη· αν συγχωρείς, να συγχωρείς από αγάπη· στο βάθος της καρδιάς σου να έχεις τη ρίζα της αγάπης· από μια τέτοια ρίζα μόνο καλό μπορεί να προέλθει· αγάπα το Θεό και κάνε ό,τι θέλεις.
Ο Ιερός Χρυσόστομος συμφωνεί με τις 3 αυτές φράσεις του Ιερού Αυγουστίνου λέγοντας ότι είναι δυνατό οι άνθρωποι να συμπίπτουν στα κεφαλαιώδη και να διαφέρουν στα μικρά· στόχος βέβαια είναι να συμφωνούν σε όλα με υπόδειγμα πάντων την Αγία Τριάδα:3 πρόσωπα, μία γνώμη, ένας Θεός, ένα Θέλημα. Ο χριστιανός πρέπει να παραβλέπει το δικό του θέλημα και να ακολουθεί το Θέλημα του Θεού. Γι’ αυτό χρειάζεται ένας καλός πνευματικός. Ο εγωιστής δεν νοιάζεται για το Θέλημα του Θεού, θέλει μόνος του να κατευθύνει τη ζωή του. Ο Άγιος Σιλουανός λέει: ”Όταν γνώρισα το Θεό, σταμάτησα να στηρίζομαι στη λογική, παρέδωσα την ψυχή μου σ’ Εκείνον και η ζωή μου έγινε ευκολότερη. Να εδώ και πολλά χρόνια πάσχω από πονοκεφάλους και παρακαλώ το Θεό να με θεραπεύσει για να προσεύχομαι πιο εύκολα, αλλά δεν με άκουσε και αυτό σημαίνει ότι το επιτρέπει προς όφελός μου. Σε μια άλλη περίπτωση καθώς έτρωγα στην τράπεζα ψάρι, μου στάθηκε ένα μεγάλο κόκκαλο στο λαιμό.Δεν υπήρχε γιατρός και προσευχήθηκα στον Άγιο Παντελεήμονα να με βοηθήσει και πήρα απάντηση. Άκουσα μία φωνή που έλεγε: «Βγες έξω και κάνε βαθιά εισπνοή και εκπνοή και το κόκκαλο θα βγει με το αίμα». Και πράγματι έτσι γλύτωσα. Έτσι ο πονοκέφαλος είναι για το καλό μου, για να ταπεινώνομαι”. Αν στενοχωριέσαι για κάτι σημαίνει ότι δεν έχεις παραδοθεί στο Θέλημα του Θεού. Αυτό είναι η ένδειξη ότι ζεις σύμφωνα με το Θέλημα του Θεού, το να μη φοβάσαι τίποτα, ούτε θύελλες ούτε ληστές και αν κάτι έλθει και σε στενοχωρήσει να λες ότι ήθελε έτσι ο Θεός και τότε διατηρείται η ειρήνη. Ο Θεός ξέροντας σαν καρδιογνώστης, πόσες θλίψεις μπορούμε να αντέξουμε, δεν θα επιτρέψει κάτι που ξεπερνά τις δυνάμεις μας. Όποιος κάνει το Θέλημα του Θεού είναι ευχαριστημένος με όλα: φτώχεια, ασθένεια και δεν γογγύζει. Η Παναγία μας παραδόθηκε στο Θεό: ” ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου”(Λουκ.,1,38). Ας λέμε και εμείς το ίδιο. Η παράδοση λέει πως κατά τη φυγή της Αγίας Οικογένειας στην Αίγυπτο, τους συνάντησε ένας ληστής και όταν είδε το Θείο Βρέφος είπε πως, αν γινόταν ο Θεός άνθρωπος δεν θα ήταν ωραιότερος απ’ αυτό το Νήπιο και τους άφησε ανενόχλητους. Ένας ληστής σαν θηρίο συγκινήθηκε όταν είδε το Νήπιο και την Αγία Μητέρα. Τον άγγιξε η Χάρις του Θεού. Το ίδιο συνέβαινε και με τους Αγίους, που ενώ τους πλησίαζαν οι αρκούδες και τα λιοντάρια, όχι μόνο δεν τους έβλαπταν, αλλά τους υπηρετούσαν κιόλας. Αλλά και οι δαίμονες φοβούνται τον πράο και ταπεινό άνθρωπο που τους νικά με υπακοή και προσευχή. Και ενώ λοιπόν ο ληστής λυπήθηκε το Νήπιο-Κύριο, οι Αρχιερείς Τον παρέδωσαν στον Πιλάτο, για να σταυρωθεί, γιατί δεν ζητούσαν το Θέλημα του Θεού, όπως σήμερα οι κυβερνήτες. Γι’ αυτό επειδή μας λείπει η σύνεση, καλό είναι να ρωτάμε τον πνευματικό μας για το Θέλημα του Θεού, για να αποφεύγουμε τα λάθη.
Θαυμαστή είναι η διήγηση για έναν μοναχό που υπέταξε το θέλημά του στο Θέλημα του Θεού. Ο μοναχός αυτός είχε λάβει από το Θεό το ιαματικό χάρισμα. Πολλοί ασθενείς θεραπεύονταν μόνο με το άγγιγμα του ράσου του. Οι μοναχοί της Μονής εκπλήττονταν, γιατί ο μοναχός αυτός δεν είχε κανένα εξέχων ασκητικό αγώνισμα νηστείας, ούτε και πολλούς κόπους κατέβαλε, ζούσε όπως όλοι οι άλλοι μοναχοί. Πώς του δόθηκε από το Θεό το ιαματικό χάρισμα; Γι’ αυτό ο προεστώς τον ρώτησε ποια είναι η αιτία που έλαβε το χάρισμα, αφού δεν διέφερε από τους συμμοναστές του.
-Και εγώ εκπλήσσομαι είπε ταπεινά, ίσως επειδή ποτέ δεν κάνω κάτι αντίθετο από το Θέλημα του Θεού, δέχομαι και τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα σαν να είναι μέσα στην Πρόνοιά Του. Δεν προσεύχομαι στο Θεό να γίνει το θέλημά μου, ό, τι επιθυμώ εγώ δηλαδή, αλλά ό, τι θέλει Εκείνος. Τίποτε δεν με συγχύζει, ούτε με ευχαριστεί ιδιαίτερα, προσεύχομαι πάντοτε να γίνεται το Θέλημα του Θεού σε μένα και σε όλους.
Ο ηγούμενος θαύμασε και ρώτησε:
-Πες μου εχθές που έπιασε πυρκαγιά στις αποθήκες με το σιτάρι και κάηκε ένα μεγάλο μέρος, δεν λυπήθηκες;
-Όχι, καθόλου, γιατί έχω μάθει να τα δέχομαι ήσυχα όλα. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό που συνέβη ήταν Θέλημα Θεού για ψυχική ωφέλεια. Πιστεύω δυνατά ότι ο Θεός μπορεί να μας χορτάσει τόσο μ’ένα ψίχουλο όσο και μ’ένα ολόκληρο ψωμί.
Με την υπακοή μπορεί κάποιος να κάνει θαύματα και να γίνει και Άγιος: Ένας νέος, πλούσιος και ευγενής, θέλησε να αφήσει τα εγκόσμια και να γίνει μοναχός. Έγινε υποτακτικός ενός Γέροντα στην έρημο, αφού πρώτα μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς καθ’υπόδειξην του Γέροντα. Για 5 χρόνια έμενε στο κελί του χωρίς να μιλά σε κανένα, σύμφωνα με την εντολή του Γέροντα. Ο ι άλλοι αδελφοί τον σέβονταν και τον τιμούσαν για την υπομονή του. Ο Γέροντάς του, για να μην υπερηφανευθεί από τις τιμές και για να τον ανεβάσει υψηλότερα βλέποντας την υπακοή του, τον έστειλε σ’ένα Κοινόβιο στην Αίγυπτο. Του έδωσε ένα συστατικό γράμμα, για να το παραδώσει στον Ηγούμενο του Κοινοβίου, αλλά ξέχασε να του πει, αν εκεί που θα πήγαινε έπρεπε να μιλάει ή όχι. Εκεί ο υποτακτικός έδειχνε την ίδια υπακοή, χωρίς να μιλάει. Όλοι νόμιζαν ότι είναι άλαλος. Ο Ηγούμενος για να δει αν είναι άλαλος, τον έστειλε να περάσει στην απέναντι όχθη του ποταμού, όταν ήταν πλημμυρισμένος. ”Θα δει ότι δεν θα μπορεί να περάσει και αν μιλάει θα γυρίσει πίσω και θα πει ότι δεν μπόρεσε”, σκέφθηκε ο Ηγούμενος. Έστειλε μαζί κ’έναν άλλο αδελφό να βλέπει κρυφά τι θα κάνει. Ο υποτακτικός φτάνοντας στο ποτάμι και βλέποντας ότι δεν μπορούσε να περάσει, γονάτισε, προσευχήθηκε και τότε ήρθε ένας κροκόδειλος, τον πήρε στην πλάτη του και τον πέρασε στην απέναντι όχθη. Ο αδελφός που τον ακολούθησε διηγήθηκε στο Κοινόβιο ό, τι είδε και όλοι είχαν τον υποτακτικό για Άγιο. Ύστερα από λίγα χρόνια πέθανε ο καλός υποτακτικός και ο Ηγούμενος έγραψε στο Γέροντα: ”Αν και μας έστειλες άνθρωπο άλαλο, όμως έζησε σαν Άγγελος ανάμεσά μας”. Όταν ο Γέροντας τον πληροφόρησε ότι ο υποτακτικός αυτός δεν ήταν άλαλος, ο Ηγούμενος εξεπλάγη.
Πρέπει να νιώθουμε ασφάλεια στο Θέλημα του Θεού, όπως το μικρό παιδί στην αγκαλιά της μάνας του. Όταν εμείς κάνουμε σχέδια χωρίς να ρωτήσουμε το Θεό, αν είναι το Θέλημά Του, ο Θεός πίσω τα χαλάει.
