Υπάρχει, δόξα τω Θεώ και η ευλογημένη παράταξη των αγωνιζόμενων χριστιανών, οι οποίοι αποδεικνύουν πάνω στα πράγματα ότι ο Νόμος του Θεού μπορεί να τηρηθεί.
Ναι και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι, που εφαρμόζουν στην καθημερινή τους ζωή το Νόμο του Θεού. Ζουν ζωή χριστιανική. Δεν την βρίσκουν ακατόρθωτη και αδύνατη. Κι αυτοί είναι άνθρωποι που ανήκουν σε κάθε κοινωνική τάξη: Επιστήμονες, φοιτητές, επαγγελματίες, υπάλληλοι, βιοτέχνες, εργάτες και αγρότες. Είναι άνδρες και γυναίκες. Όλοι αυτοί, μολονότι ζουν και εργάζονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες με εκείνους που βρίσκουν τα παραγγέλματα του Ευαγγελίου απραγματοποίητα, εν τούτοις είναι τηρητές των χριστιανικών εντολών.
Τι αποδεικνύει το γεγονός αυτό; Αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν είναι ακατόρθωτα και απραγματοποίητα τα παραγγέλματα του Χριστού. Παρά τις δυσκολίες που παρουσιάζει η χριστιανική ζωή, είναι κατορθωτή και πραγματοποιήσιμη.
Εξάλλου, εάν ήταν ανεφάρμοστα όσα ζητεί ο Θεός, τότε θα ήταν άδικος ο Θεός. Διότι θα μας ζητούσε πράγματα, που υπερβαίνουν τις δυνατότητές μας.
Αλλά άδικος Θεός, δεν είναι Θεός. Όσα μας ζητεί, λοιπόν, ο δίκαιος Θεός, δεν είναι αδύνατα και απραγματοποίητα.
Έπειτα ο Θεός, είναι αγάπη. Πως είναι δυνατό να δώσει Νόμο απραγματοποίητο για τον άνθρωπο, τη στιγμή κατά την οποία θυσιάζει πάνω στο σταυρό αυτόν τον Υιό Του τον Μονογενή για τη σωτηρία των ανθρώπων;
Αλλά είναι και πάνσοφος ο Θεός. Και γνωρίζει τι λέει και τι ζητεί από τον άνθρωπο. Και όχι μόνο αυτό. Ο Κύριος υπόσχεται: «Ελάτε κοντά Μου, κάνετε το θέλημά Μου, και Εγώ θα σας ξεκουράσω». «Εγώ όχι μόνο δεν θα σας κουράσω, αλλά θα σας χαρίσω ψυχική ανάπαυση».
Νομίζει ο άνθρωπος ότι, εάν κάνει πράγματα που δεν τα θέλει ο Θεός, θα βρει την ξεκούρασή του. Αλλά, όταν παραβαίνει το Νόμο του Θεού, κέρδος βρίσκει την ταραχή και την ανησυχία στη ζωή του, την αγωνία, που δημιουργεί η συνείδηση με τους ελέγχους και τις τύψεις της. Και έτσι βγαίνει χαμένος, διότι υποφέρει και εσωτερικά και εξωτερικά ο παραβάτης του θείου Νόμου.
Και πρέπει να τονίσουμε ότι στην εποχή μας οι αγωνίες, που πολλοί άνθρωποι δοκιμάζουν και οι οποίες κάποτε εξελίσσονται σε ασθένειες, βάση έχουν αυτό, ότι δηλαδή δεν θέλουν να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού. Και νομίζουν ότι μακριά από τον Θεό, με την αμαρτία, θα μπορέσουν να κατακτήσουν την ειρήνη της ψυχής τους και τη χαρά τους και την ευτυχία τους.
Όχι, λοιπόν, έτσι. Αντίθετα, όποιος κάνει το θέλημα του Θεού, αισθάνεται μέσα στην ψυχή του ικανοποίηση και γαλήνη. Έχει την πληροφορία ότι είναι «εντάξει» μπροστά στα μάτια του Θεού. Μπορεί αυτός να σηκώνει με θάρρος τα μάτια στον ουρανό, να αντικρύζει τον Θεό εκεί, να Τον φωνάζει με εμπιστοσύνη Πατέρα του. Και ποια μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση απ’ αυτή;
Επομένως, ο Κύριος μας ζητεί πράγματα, που μπορούμε να τα κάνουμε, αρκεί να το θελήσουμε.
Πηγή: «Η Εκκλησία, η αήττητη Βασιλεία», Αρχιμ. Καλλίστρατος Ν. Λυράκης, Αθήνα – Νοέμβριος 2007