Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, εξαίροντας τη σημασία της νυχτερινής προσευχής και της εν γένει προετοιμασίας του πιστού πριν τον ύπνο, γράφει:
”Πάσα ευχή, την οποία προσφέρεις εν καιρώ νυκτός, ας σου είναι τιμιωτέρα από όλας τας πνευματικάς πράξεις της ημέρας… ιδίως δε γίνου σώφρων και καθαρός, εν τη ώρα του ύπνου, προσέχων όχι μόνον τους λογισμούς σου, αλλά και τα μέλη του σώματός σου”.
Αλλά με την προσευχή συνδέεται και η νηστεία, κατά τους λόγους του Χριστού, ότι ”τούτο το γένος (των δαιμόνων δηλαδή) ουκ εκπορεύεται, ει μή εν προσευχή και νηστεία” (Ματθαίος 17.21).
Οι Πατέρες συνιστούν τον περιορισμό της τροφής ιδίως τις εσπερινές ώρες και μετέπειτα, για να μη γίνεται η πολυφαγία πρόξενος κακών ονείρων.
Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι μελετώντας τα όνειρά τους παγιδεύονται στην πλάνη του Διαβόλου και γίνονται σιγά – σιγά υποχείρια του.
Ο Άγιος Διόδοχος Φωτικής επικρίνοντας όσους δίνουν σημασία στα όνειρα, χωρίς βέβαια να απορρίπτει εκείνα που προέρχονται από τον Θεό και συνιστούν ”αποκαλύψεις”, λέγει ότι ”είναι αρκετό για την πρόοδο προς την αρετή το να μην πείθεται ο άνθρωπος καθόλου στα όνειρα..”.
Κι αν ακόμη μας αποκαλυφθεί με όνειρο κάτι θεϊκό και εμείς το απορρίψουμε, ο Κύριος δεν θα οργισθεί, όπως δεν οργίσθηκε και ο οικοδεσπότης προς τον υπηρέτη του, ο οποίος τη νύκτα αρνήθηκε ν΄ανοίξει την πόρτα της οικίας στον κύριό του, που ήρθε ύστερα από μακρινή αποδημία, γιατί νόμισε ότι επρόκειτο για απατεώνα που εμιμείτο τη φωνή του.
Το πρωί όταν τον γνώρισε και του άνοιξε την πόρτα πήρε πολλούς επαίνους από τον κύριό του.
Από το βιβλίο : Τα όνειρα
Ευάγγελου Γ. Καρακοβούνη του Θεολόγου