Και έρχονται οι θλίψεις,
που τις προκαλέσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα με τις παραβάσεις,
τις παραλείψεις, τις αβλεψίες μας.
Θα έρθουν οι θλίψεις μικρές ή μεγάλες, υποχρεωτικά στη ζωή μας.
Για να μη χάσουμε όμως το μέτρο των συναισθημάτων και πάθουμε βλάβη ανήκεστο,
τουτέστιν αθεράπευτη, (απ’ το θανατηφόρο της έντασής τους)
ας θυμούμαστε μια σοφή κουβέντα που μου είπε κάποτε ο φίλος
(και συνάδελφος στο Εσπερινό Λύκειο Πατρών) ο παπα-Νικόλας
(Παναγής, στο επίθετο- βρίσκεται άραγε ακόμα στη Φανερωμένη της Λευκωσίας;)
όταν με πρόσεξε συννεφιασμένη, ένα βράδυ :
-Ξέρεις, τέκνον Ευανθία, τι λέει ο Καραγκιόζης;
-Τι λέει, τίμιε πάτερ;
-Λέει ότι:
“Μόνο για δυο πράγματα δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε.
Πρώτον: για πράγματα που διορθώνονται,
και δεύτερον: για πράγματα που ΔΕΝ διορθώνονται!”
-Α! Πόσες φορές έχω θυμηθεί τη σοφή σου κουβέντα!
Να είσαι ευλογημένος!
-Αυτό είναι το μέτρο των θλίψεων,
για όποιον έχει ζωντανή την ελπίδα
και την καταφυγή του στον Κύριο Ιησού Χριστό,
το Λυτρωτή μας, τον Κύριο της Δόξης…
