Τιμωρώ ένα παιδί για :Να το προστατεύσω, Να το αποτρέψω, Να το κατευθύνω, Να το εκπαιδεύσω, Να το βοηθήσω, Να το προετοιμάσω,
Να το εντάξω, Να το διασφαλίσω.
Πότε και Πώς τιμωρείται ένα παιδί:
Σε κάθε «παράβαση»
Σε κάθε «παράκαμψη» του «αρχηγού γονέα»
Σε κάθε συμπεριφορά που ο γονιός θεωρεί κοινωνικά ανάγωγη
Σε κάθε συμπεριφορά που η «κοινωνία» θεωρεί μη αποδεκτή
Με υπόδειξη της διορθωτικής συμπεριφοράς που πρέπει ν΄ ακολουθήσει
Με απαίτηση της επόμενης ενέργειας του
Με απαγόρευση
Με στέρηση
Συχνά για να βάλουμε όρια χρησιμοποιούμε την τιμωρία.
Τα συνηθέστερα είδη τιμωρίας:
* Σωματική τιμωρία: Ιδιαίτερα επικίνδυνη. Δημιουργεί άβουλα, φοβισμένα και επιθετικά παιδιά.
* Απειλές για φαντάσματα, δράκους κτλ.: Ιδιαίτερα επικίνδυνη. Μπορεί να αποτελέσουν αίτια φοβιών και άλλων αγχωδών διαταραχών στα παιδιά καθώς τα κάνουν να νιώθουν απροστάτευτα.
* Τεχνική του διαλείμματος – Απομάκρυνση του παιδιού μέχρι να ηρεμίσει και να συμμορφωθεί: Σχετικά ακίνδυνη, αν είναι σαφές για το παιδί ότι δεν αποδοκιμάζεται το ίδιο (οπότε και να οδηγηθεί σε αίσθημα απόρριψης) αλλά η συμπεριφορά του.
* Απαγόρευση πρόσβασης σε παιχνίδια, τηλεόραση κ.τ.λ.: Σχετικά ακίνδυνη τακτική αρκεί να χρησιμοποιηθεί με σωστό τρόπο.
* Ανάθεση αντιγραφής ή αποστήθισης κειμένων: Περνάει λανθασμένο μήνυμα στα παιδιά σχετικά με την μάθηση.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η τιμωρία δεν δείχνει στο παιδί τι και πώς να το κάνει αντιθέτως του λέει τι δεν πρέπει να κάνει. Η τιμωρία μόνο αν συνοδεύεται από συζήτηση καθώς και τεχνικές ενίσχυσης θετικών συμπεριφορών μέσω αμοιβών μπορεί να βοηθήσει στην διαμόρφωση ακέραιων, ανεξάρτητων και ολοκληρωμένων χαρακτήρων που είναι τελικά και το ζητούμενο. Η αποτελεσματικότητα της τιμωρίας κυρίως εξαρτάται από το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώνεται.
Σε κάθε περίπτωση το παιδί πρέπει να νιώθει ότι το σεβόμαστε, ότι τιμωρούμε τη συμπεριφορά του και ΟΧΙ την προσωπικότητά του, ότι η τιμωρία είναι η φυσική συνέπεια της πράξης του και ΟΧΙ η εκδήλωση της απόρριψής του από μας. Τέλος, προτιμήστε την ενίσχυση για τις θετικές του συμπεριφορές.
Να το εντάξω, Να το διασφαλίσω.
Πότε και Πώς τιμωρείται ένα παιδί:
Σε κάθε «παράβαση»
Σε κάθε «παράκαμψη» του «αρχηγού γονέα»
Σε κάθε συμπεριφορά που ο γονιός θεωρεί κοινωνικά ανάγωγη
Σε κάθε συμπεριφορά που η «κοινωνία» θεωρεί μη αποδεκτή
Με υπόδειξη της διορθωτικής συμπεριφοράς που πρέπει ν΄ ακολουθήσει
Με απαίτηση της επόμενης ενέργειας του
Με απαγόρευση
Με στέρηση
Συχνά για να βάλουμε όρια χρησιμοποιούμε την τιμωρία.
Τα συνηθέστερα είδη τιμωρίας:
* Σωματική τιμωρία: Ιδιαίτερα επικίνδυνη. Δημιουργεί άβουλα, φοβισμένα και επιθετικά παιδιά.
* Απειλές για φαντάσματα, δράκους κτλ.: Ιδιαίτερα επικίνδυνη. Μπορεί να αποτελέσουν αίτια φοβιών και άλλων αγχωδών διαταραχών στα παιδιά καθώς τα κάνουν να νιώθουν απροστάτευτα.
* Τεχνική του διαλείμματος – Απομάκρυνση του παιδιού μέχρι να ηρεμίσει και να συμμορφωθεί: Σχετικά ακίνδυνη, αν είναι σαφές για το παιδί ότι δεν αποδοκιμάζεται το ίδιο (οπότε και να οδηγηθεί σε αίσθημα απόρριψης) αλλά η συμπεριφορά του.
* Απαγόρευση πρόσβασης σε παιχνίδια, τηλεόραση κ.τ.λ.: Σχετικά ακίνδυνη τακτική αρκεί να χρησιμοποιηθεί με σωστό τρόπο.
* Ανάθεση αντιγραφής ή αποστήθισης κειμένων: Περνάει λανθασμένο μήνυμα στα παιδιά σχετικά με την μάθηση.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η τιμωρία δεν δείχνει στο παιδί τι και πώς να το κάνει αντιθέτως του λέει τι δεν πρέπει να κάνει. Η τιμωρία μόνο αν συνοδεύεται από συζήτηση καθώς και τεχνικές ενίσχυσης θετικών συμπεριφορών μέσω αμοιβών μπορεί να βοηθήσει στην διαμόρφωση ακέραιων, ανεξάρτητων και ολοκληρωμένων χαρακτήρων που είναι τελικά και το ζητούμενο. Η αποτελεσματικότητα της τιμωρίας κυρίως εξαρτάται από το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώνεται.
Σε κάθε περίπτωση το παιδί πρέπει να νιώθει ότι το σεβόμαστε, ότι τιμωρούμε τη συμπεριφορά του και ΟΧΙ την προσωπικότητά του, ότι η τιμωρία είναι η φυσική συνέπεια της πράξης του και ΟΧΙ η εκδήλωση της απόρριψής του από μας. Τέλος, προτιμήστε την ενίσχυση για τις θετικές του συμπεριφορές.