ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Λίγοι είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία. Ποια είναι, άραγε η αιτία αυτού του φαινομένου;
Οι μάρτυρες έχυσαν το αίμα τους για την Αλήθεια, και εσύ λογαριάζεις μία τόσο μικρή απόσταση; Εκείνοι θυσιάσαν τη ζωή τους για το Χριστό, και εσύ δεν θέλεις ούτε λίγο να κοπιάσεις; Ο Κύριος πέθανε για χάρη σου, και εσύ Τον περιφρονείς; Γιορτάζουμε μνήμες αγίων, κι εσύ βαριέσαι να έρθεις στο ναό, προτιμώντας να κάθεσαι στο σπίτι σου; Και όμως, πρέπει να έρθεις, για να δεις το διάβολο να νικιέται, τον άγιο να νικάει, το Θεό να δοξάζεται και την Εκκλησία να θριαμβεύει.
«Μα είμαι αμαρτωλός και δεν τολμώ να αντικρύσω τον άγιο» λες. Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός, έλα εδώ για να γίνεις δίκαιος. Ή μήπως δεν γνωρίζεις, ότι και αυτοί που στέκονται μπροστά στο ιερό θυσιαστήριο, έχουν διαπράξει αμαρτίες; Και εμείς, που σας διδάσκουμε από τον άμβωνα, είμαστε αμαρτωλοί. Αλλά δεν απελπιζόμαστε, γιατί ο Θεός είναι φιλάνθρωπος, όχι μισάνθρωπος. Γι’ αυτό οικονόμησε να υποφέρουν και οι ιερείς από κάποια πάθη, ώστε να κατανοούν την ανθρώπινη αδυναμία και να συγχωρούν τους άλλους.
Τι θλιβερό! Στους χορούς και στις διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τις ανοησίες των τραγουδιστών τις ακούμε με ευχαρίστηση. Τις αισχρολογίες των ηθοποιών τις απολαμβάνουμε για ώρες, δίχως να βαριόμαστε. Και μόνο όταν μιλάει ο Θεός, με τα στόματα των προφητών και των αποστόλων, χασμουριόμαστε, ξυνόμαστε και ζαλιζόμαστε.
Μα και στα ιπποδρόμια, θεατές από τη βροχή, τρέχουν οι περισσότεροι, σαν μανιακοί, ακόμα και όταν βρέχει ραγδαία, ακόμα και όταν ο άνεμος σηκώνει τα πάντα. Δεν λογαριάζουν ούτε την κακοκαιρία ούτε το κρύο ούτε την απόσταση. Τίποτα δεν τους κρατάει στο σπίτι τους. Όταν όμως πρόκειται να πάνε στην εκκλησία, τότε και το ψιλόβροχο τους γίνεται εμπόδιο. Και αν τους ρωτήσεις, ποιος είναι ο Αμώς ή ο Οβδιού, πόσοι είναι οι προφήτες ή οι απόστολοι, δεν μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους. Για τ’ άλογα όμως και τους αναβάτες, για τους σοφιστές και τους ρήτορες, για τους τραγουδιστές και τους ηθοποιούς μπορούν να σε πληροφορήσουν με κάθε λεπτομέρεια.
Είναι κατάσταση αυτή;
Πολλές φορές σας συμβούλευσα να μην πηγαίνετε σε κέντρα αισχρών διασκεδάσεων. Με ακούσατε μα δεν υπακούσατε!
Ωστόσο, μην ντραπείτε να έρθετε πάλι και να με ξανακούσετε. Δεν ερχόσουνα έως τώρα στην εκκλησία; Έλα από σήμερα! Ήρθες και αξιώθηκες να συναντήσεις τον Χριστό; Μη φύγεις, αν δεν τελειώσει η ακολουθία. Αν φύγεις πριν την απόλυση, είσαι ένοχος όσο και ένας δραπέτης! Τόσες μέρες, τόσο χρόνο σπαταλάς για την ικανοποίηση των επιγείων επιθυμιών σου, και μια-δύο ώρες δεν αφιερώνεις στις πνευματικές σου ανάγκες και στο Θεό; πηγαίνεις στα θέατρο και αν δεν τελειώσει η παράσταση, δεν φεύγεις. Μπαίνεις στην εκκλησία στον οίκο του Κυρίου και γυρίζεις την πλάτη στα άχραντα μυστήρια; Φοβήσου τουλάχιστον εκείνον που είπε: « Όποιος καταφρονεί τον Θεό, θα καταφρονηθεί απ’ Αυτόν» (πρβλ. Παροιμ. 13:13).
Αλλά και όσο βρίσκεσαι μέσα στο ναό, η διαγωγή σου είναι απαράδεκτη. Αν παρουσιαστείς σ’ έναν κοσμικό άρχοντα για κάποια υπόθεσή σου, δεν τολμάς ούτε να χαμογελάσεις. Και όταν στέκεσαι μπροστά στον Κύριο του σύμπαντος γελάς άφοβα και αδιάντροπα; Μ΄αυτόν τον τρόπο Τον παροργίζεις περισσότερο απ’ όσο με τις άλλες αμαρτίες σου! Γιατί ο Θεός δεν αποστρέφεται τόσο εκείνους που αμαρτάνουν, όσο εκείνους που δεν ντρέπονται για την αμαρτία τους.
Τι κάνεις άνθρωπε; Στην εκκλησία βρίσκεσαι, και τις γυναικείες ομορφιές περιεργάζεσαι; Πως βεβηλώνεις μ΄έναν τέτοιο τρόπο το ναό του Θεού; Νομίζεις πως η εκκλησία είναι αγορά, ή κάτι χειρότερο πορνείο; Μέσα στην αγορά, μάλιστα, ντρέπεσαι να κοιτάξεις πονηρά μια γυναίκα, και στο ναό την ώρα ακριβώς που ο Θεός ο ίδιος σου μιλάει αποτρέποντάς σε από τέτοια αμαρτήματα μεταβάλεις τα μάτια σου σε όργανα ανομίας και την καρδιά σου σε εργοστάσιο ακολασίας; Καλύτερα να ήσουνα τυφλός παρά να χρησιμοποιείς έτσι τα μάτια σου. Σκέψου, άνθρωπέ μου, μπροστά σε Ποιον στέκεσαι την ώρα της φρικτής μυσταγωγίας και μαζί με ποιους- με Χερουβείμ, με τα Σεραφείμ, με όλες τις ουράνιες δυνάμεις.
Είναι αρκετό για να συνέλθεις, όταν θυμηθείς ότι, ενώ έχεις υλικό σώμα, αξιώθηκες να υμνείς τον Κύριο όλης της κτίσεως μαζί με τους άυλους αγγέλους.
Μη συμμετέχεις λοιπόν, στην ιερή εκείνη υμνωδία με αδιαφορία. Μην έχεις στο νου σου βιοτικές σκέψεις. Διώξε κάθε γήινο λογισμό και ανέβα νοερά στον ουρανό, κοντά στο θρόνο του Θεού. Πέταξε εκεί μαζί με τα Σεραφείμ, φτερούγισε μαζί με τα Χερουβείμ, ψάλε τον τρισάγιο ύμνο στην Παναγία Τριάδα.
Γιορτάζουμε μνήμες αγίων και σχεδόν κανένας δεν παρουσιάζεται στο ναό. Φαίνεται πως η απόσταση παρασύρει τους χριστιανούς στην αμέλεια, ή μάλλον όχι η απόσταση, αλλά η αμέλεια μόνο τους εμποδίζει. Γιατί, όπως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτόν που έχει αγαθή προαίρεση και ζήλο να κάνει κάτι, έτσι και τον αμελή, τον ράθυμο και αναβλητικό, όλα μπορούν να τον εμποδίσουν.
Από το βιβλίο: “Θέματα ζωής” Κεφάλαιον “Εκκλησιασμός και η συμμετοχή στα άγια μυστήρια” Έκδοσις Ι.Μ. Παρακλήτου
