Μάταια τρέχεις ἄνθρωπε μὲ ἄγχος κι ἀγωνία
νὰ φτιάξῃς πλούτη ἐπίγεια, νὰ βρῇς τὴν εὐτυχία.
νὰ φτιάξῃς πλούτη ἐπίγεια, νὰ βρῇς τὴν εὐτυχία.
Τὰ πλούτη τὰ ἐπίγεια εἶναι χαρὰ ποὺ σβήνει,
μόνο ὸ πλοῦτος τ᾿ οὐρανοῦ αἰώνια δόξα δίνει.
μόνο ὸ πλοῦτος τ᾿ οὐρανοῦ αἰώνια δόξα δίνει.
Ἄνθρωπε πάρ᾿ το σοβαρὰ καὶ μὴ κυττάζῃς πλούτη,
δὲν θὰ σοῦ φέρουν τὴν χαρὰ μέσ᾿ στὴν ζωὴ ἐτούτη.
δὲν θὰ σοῦ φέρουν τὴν χαρὰ μέσ᾿ στὴν ζωὴ ἐτούτη.
Ὅταν θὰ ἔρθῃ ἡ ὥρα σου, αὐτὸ μόνο θυμήσου,
κτήρια, πλούτη καὶ τιμὲς δὲν ἔρχονται μαζί σου.
κτήρια, πλούτη καὶ τιμὲς δὲν ἔρχονται μαζί σου.
Πήγαινε ῥίξε μιὰ ματιὰ μέσ᾿ στὰ νεκροταφεῖα,
νὰ δῇς ἂν παίρνῃς ἄνθρωπε μαζί σου μεγαλεῖα.
νὰ δῇς ἂν παίρνῃς ἄνθρωπε μαζί σου μεγαλεῖα.
Δυὸ μέτρα παίρνεις ἀπ᾿ τὴ γῆ τὸ σῶμα γιὰ νὰ λειώσῃ
κι ἀφοῦ θὰ μείνῃς σκελετὸς κι ἐκείνη θὰ σὲ διώξῃ.
κι ἀφοῦ θὰ μείνῃς σκελετὸς κι ἐκείνη θὰ σὲ διώξῃ.
Πήγαινε ῥίξε μιὰ ματιὰ μέσ᾿ στὰ νοσοκομεῖα,
νὰ δῇς ὑπάρχει ἄνθρωπε γαλήνη κι εὐτυχία;
νὰ δῇς ὑπάρχει ἄνθρωπε γαλήνη κι εὐτυχία;
Ὅσα παλάτια καὶ λεφτὰ νὰ ἔχουν οἱ καημένοι,
τὸ σῶμά τους ἀνήμπορο μέσ᾿ στὸ κρεββάτι μένει.
τὸ σῶμά τους ἀνήμπορο μέσ᾿ στὸ κρεββάτι μένει.
Δὲν τοὺς προσφέρουν τ᾿ ἀγαθὰ αὐτὸ ποὺ ἐπιθυμοῦνε,
οὔτε τὴν θεία λύτρωση τὴν ψυχικὴ θὰ βροῦνε,
οὔτε τὴν θεία λύτρωση τὴν ψυχικὴ θὰ βροῦνε,
ἂν δὲν στραφοῦν ὁλόψυχα μπρὸς στὸν Ἐσταυρωμένο,
τὸν Κύριο καὶ Λυτρωτή, τὸν ὑπερδοξασμένο,
τὸν Κύριο καὶ Λυτρωτή, τὸν ὑπερδοξασμένο,
μὲ δάκρυα καὶ στεναγμὸ λύτρωση νὰ ζητήσουν
καὶ μέσ᾿ στὴν Βασιλεία του αἰώνια νὰ ζήσουν.
καὶ μέσ᾿ στὴν Βασιλεία του αἰώνια νὰ ζήσουν.
Γι᾿ αὐτὸ κύτταξε ἀδελφὲ τὰ ψυχικὰ σημάδια,
μὴ φύγῃ ἡ ψυχούλα σου κι ἀπ᾿ ἀρετὲς εἶν᾿ ἄδεια.
μὴ φύγῃ ἡ ψυχούλα σου κι ἀπ᾿ ἀρετὲς εἶν᾿ ἄδεια.
Νὰ μὴν κυττάζῃς ἄνθρωπε νὰ κάνῃς ἀδικίες,
νὰ μὴ κυττάζῃς πονηριὲς καὶ βρομερὲς κακίες.
νὰ μὴ κυττάζῃς πονηριὲς καὶ βρομερὲς κακίες.
Νὰ μὴν σὲ ῥίχνῃ ὁ πονηρὸς εἰς τὴν δική του πλάνη
καὶ σοῦ μαυρίζει τὴν ψυχὴ καὶ μέσ᾿ στὸν ᾍδη φθάνει.
καὶ σοῦ μαυρίζει τὴν ψυχὴ καὶ μέσ᾿ στὸν ᾍδη φθάνει.
Εὔκολος εἶναι κι ἀνοιχτὸς ὁ δρόμος τ᾿ς ἀπωλείας,
δύσκολος εἶναι καὶ στενὸς ὁ δρόμος τ᾿ς εὐτυχίας.
δύσκολος εἶναι καὶ στενὸς ὁ δρόμος τ᾿ς εὐτυχίας.
Μὰ σὰν καλὰ καὶ διαβῇς ὁδὸν τὴν τεθλιμμένη,
τότε ἡ δόλια σου ψυχὴ θὰ ζήσῃ εὐτυχισμένη.
τότε ἡ δόλια σου ψυχὴ θὰ ζήσῃ εὐτυχισμένη.
Ὅταν τὶς ἐντολὲς πιστὰ τοῦ Λυτρωτοῦ σου κάνῃς,
δὲν θὰ σ᾿ ἀφήσῃ ἄνθρωπε ποτέ σου νὰ πεθάνῃς.
δὲν θὰ σ᾿ ἀφήσῃ ἄνθρωπε ποτέ σου νὰ πεθάνῃς.
Θὰ σοῦ φορέσῃ ὁ Κύριος ἀμάραντο στεφάνι
καὶ θά ῾χῃς αἰώνια ἀγαθά, ποὺ ὁ νοῦς σου δὲν τὰ βάνει.
καὶ θά ῾χῃς αἰώνια ἀγαθά, ποὺ ὁ νοῦς σου δὲν τὰ βάνει.
Τὰ θεϊκὰ προστάγματα στὸ νοῦ σου νά ῾χῃς πάντα,
νά ῾χῃς αἰωνιότητα κι εὐχάριστα συμβάντα.
νά ῾χῃς αἰωνιότητα κι εὐχάριστα συμβάντα.
Πάντοτε νὰ προσεύχεσαι μ᾿ ἀγάπη καὶ μὲ πίστη
στὸν Παντοκράτορα Θεό, τοῦ σύμπαντος τὸν Κτίστη.
στὸν Παντοκράτορα Θεό, τοῦ σύμπαντος τὸν Κτίστη.
Στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ πάντοτε νὰ πηγαίνῃς,
τὶς ἐντολὲς τοῦ Ἰησοῦ πάντοτε νὰ μαθαίνῃς.
τὶς ἐντολὲς τοῦ Ἰησοῦ πάντοτε νὰ μαθαίνῃς.
Μὲ θεία ἐξομολόγηση, μὲ θεία Κοινωνία
καὶ μὲ ἀγάπη, προσευχή, θὰ βρῇς τὴν εὐτυχία.
καὶ μὲ ἀγάπη, προσευχή, θὰ βρῇς τὴν εὐτυχία.
Αὐτὰ ἂν κάνῃς ἀδελφέ, ἀνάβει φῶς μπροστά σου, ἔχεις γαλήνια τὴν ψυχή καὶ τὸν Χριστὸ κοντά σου.
Νὰ μὴν νομίζῃς ὅλα αὐτὰ πὼς εἶναι παραμύθια,
εἶναι οἱ θεῖες ἐντολές, καὶ λέγουν τὴν ἀλήθεια.
εἶναι οἱ θεῖες ἐντολές, καὶ λέγουν τὴν ἀλήθεια.
Ὅποιος θελήσῃ νὰ σωθῇ ὀπίσω μου ἂς ἔλθῃ, ἂς ἀρνηθῇ τὰ πάθη του κι αἰώνιο φῶς θὰ ἔχῃ.
Αὐτὰ διδάσκει ὁ Κύριος στὸ Εὐαγγέλιό του,
γιὰ ὅσους θέλουνε νὰ μποῦν εἰς τὸ Βασίλειό Του.
γιὰ ὅσους θέλουνε νὰ μποῦν εἰς τὸ Βασίλειό Του.
Ὅταν τὸν Μέγα Λυτρωτὴ πιστὰ ὑπηρετήσῃς,
τότε θ᾿ ἀξιωθῇς καὶ σὺ δεξιά του νὰ καθήσῃς.
τότε θ᾿ ἀξιωθῇς καὶ σὺ δεξιά του νὰ καθήσῃς.
Θὰ λάβῃς ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν θεία εὐλογία,
αἰώνια, ὄμορφη ζωή, μεγάλη εὐτυχία.
αἰώνια, ὄμορφη ζωή, μεγάλη εὐτυχία.
Κοντὰ στὸν Παντοκράτορα αἰώνια θὰ ζήσῃς
καὶ μὲ τὰ θεῖα τάγματα καὶ σὺ θὰ τὸν ὑμνήσῃς.
καὶ μὲ τὰ θεῖα τάγματα καὶ σὺ θὰ τὸν ὑμνήσῃς.
