Ο Κύριος στην Παραβολή των βασιλικών γάμων παρουσιάζει μεταξύ των προσκεκλημένων κάποιον που δέν φορούσε την κατάλληλη ενδυμασία, για τους γάμους του γιου του βασιλιά. Ὁταν τον είδε ο βασιλιάς θεώρησε προσβλητική τη στάση του και διέταξε να τον βγάλουν έξω από το παλάτι, στο σκοτάδι, με δεμένα χέρια και πόδια για το θράσος του (βλ. Ματθ. 22:11-13). Την παραβολή αυτή την είπε ο Κύριος, κατά κύριο λόγο, για να βοηθήσει τους ακροατές Του να καταλάβουν ότι, στη χαρά της βασιλείας του Θεού δεν θα επιτραπεί να εισέλθουν πρόσωπα, χωρίς το κατάλληλο ένδυμα της ψυχής, που οφείλουμε οι Χριστιανοί να ετοιμάζουμε όσο ζούμε, για να αξιωθούμε της χαράς των βασιλικών Γάμων στο ουράνιο βασίλειο του Θεού.
Όμως η Παραβολή αυτή θα μπορούσε να συσχετισθεί καί με τους εδώ πνευματικούς γάμους που συνάπτει ο Νυμφίος της Εκκλησίας, ο Χριστός, με κάθε νύμφη ψυχή, δηλαδή με κάθε πιστό, που ενώνεται μαζί Του, διά του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Ακούγοντας κάποιος την τιμωρία που υπέστη ο προσκεκλημένος στο γάμο της παραβολής, που δεν φορούσε κατάλληλο ένδυμα για το γάμο, είναι φυσικό να ανησυχεί και να προβληματίζεται για τον εαυτό του. Ποιό είναι το κατάλληλο πνευματικό “ένδυμα γάμου”, που πρέπει να φορώ, πηγαίνοντας στην Εκκλησία, για να κοινωνήσω το άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού;
Στις προηγούμενες Ομιλίες μας, ερμηνεύοντας τη θεία Λειτουργία, ακούσαμε τον Λειτουργό να προσκαλεί τους πιστούς να προσέλθουν να κοινωνήσουν:
1. Μετά φόβου Θεοῦ. Με βαθειά ευλάβεια που προσεγγίζει τον θείο φόβο, με τον οποίον οι Άγγελοι στέκουν γύρω από τον ουράνιο θρόνο του Θεού.
2. Μετά πίστεως. Ότι ο Ιησούς Χριστός εἰναι ο Υιός του Θεού, “Θεός αληθινός”, όπως αναφέρεται στο Σύμβολον της Πίστεως. Συγχρόνως να πιστεύω ότι αυτό που θα κοινωνήσω είναι το Άγιο Σώμα του Χριστού, που σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας και ανεστήθη εν δόξη. Επίσης, μαζί θα κοινωνήσω το Τίμιο Αίμα του Χριστού, που έχυσε επάνω στο Σταυρό του Γολγοθά, για τη σωτηρία του κόσμου.
3. Μετ’ αγάπης. Με την αγάπη που δίδαξε ο Χριστός και έχει δυό κατευθύνσεις. Πρώτον προς τον Θεό, τον Οποίον είναι φυσικό να αγαπούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, αφού με τη θεία Κοινωνία θα ενωθούμε μαζί Του. Και δεύτερον προς τους αδελφούς μας. Ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει: “Όσο εξαρτάται από σας, να ζείτε ειρηνικά με όλους. (Ρωμ.12:18). Έχθρα, μίσος, αισθήματα εκδικήσεως και τα παρόμοια, δεν μπορούν να έχουν θέση στην καρδιά του πιστού που θέλει να κοινωνήσει. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συμμόρφωσή μας στους λόγους του Κυρίου: “όταν προσφέρεις το δώρο σου στο ναό κι εκεί θυμηθείς πως ο αδερφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο του ναού, το δώρο σου, και πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδερφό σου, και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου” (Ματθ.5: 23-24). Εν ανάγκη να αναβάλεις την θεία Κοινωνία, ώστε να πας να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδελφό σου και μετά να κοινωνήσεις.
Εδώ προκύπτει ένα πρόβλημα. Ενώ εγώ αποκατέστησα την αδικία που έκανα στον άλλον και του ζήτησα συγγνώμη, εκείνος όμως δεν θέλει να με συγχωρέσει, τί πρέπει να κάνω; Να μένω χωρίς θεία Κοινωνία; Σε τέτοια περίπτωση θα εκθέσουμε το θέμα στον Πνευματικό μας και να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του.
Επίσης να θυμηθούμε ότι, ο Λειτουργός όταν υψώνει τα Τίμια Δώρα στη θεία Λειτουργία εκφωνεί: “Τά Ἅγια τοῖς ἁγίοις”. Και όπως ερμηνεύουν οι Πατέρες μας, με τα λόγια αυτά ο Λειτουργός, άλλους τους προσκαλεί στη θεία Κοινωνία και άλλους τους εμποδίζει. Ανάλογα με την πνευματική κατάσταση του κάθε πιστού. Χρειάζεται να εξετάσει καθένας τον εαυτό του, αν οι σχέσεις του με τον Χριστό είναι αρμονικές. Αν δεν προέκυψαν θέματα δυσπιστίας ή απιστίας μας προς το θέλημα του Θεού. Αν το σώμα μας που είναι “ναός του Αγίου Πνεύματος” το διατηρήσαμε αγνό από σαρκικές αμαρτίες, που λερώνουν σώμα και ψυχή. Και γενικά εξετάζουμε τον εαυτόν μας μήπως διαπράξαμε αμαρτίες σοβαρές, οι οποίες μας αποκόπτουν από τον Θεό. Όταν υπάρχουν τέτοια εμπόδια πως μπορεί να ενωθεί ο Άγιος Θεός με μια λερωμένη ψυχή και ένα βρώμικο σώμα;
Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μας προειδοποιεί: “πρέπει να εξετάζει κανείς προσεκτικά τον εαυτό του, και τότε να τρώει από τον άρτο και να πίνει από το ποτήριο. Γιατί όποιος τρώει από τον άρτο και πίνει τον οίνο (δηλαδή το άγιο Σώμα και Αίμα) με τρόπο ανάξιο … αυτό που τρώει κι αυτό που πίνει φέρνουν πάνω του καταδίκη. ́Ετσι εξηγείται γιατί έχετε ανάμεσά σας πολλούς αρρώστους και πολλούς θανάτους” (1 Κορ.11: 28-30). Για σκεφθείτε! Επειδή κοινωνούσαν απροετοίμαστοι, αρρώστησαν και κάποιοι πέθαναν. Αυτό το γεγονός ας μας κάνει πολύ προσεκτικούς πριν να κοινωνήσουμε.
Εάν στην πνευματική αυτοεξέτασή μας η συνείδηση μας ελέγχει για παραβάσεις του θελήματος του Θεού, με πνεύμα μετανοίας και ταπείνωσης να αναζητήσουμε τον κατάλληλο Πνευματικό (Εξομολόγο), να του ανοίξουμε την καρδιά μας και με ειλικρίνεια, χωρίς δικαιολογίες, να εξομολογηθούμε όλες τις αμαρτίες μας. Στη συνέχεια να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του Πνευματικού, τόσο σε πνευματικά θέματα, που μας απασχολούν, όσο και σε ό,τι έχει σχέση με την συμμετοχή μας στη θεία Κοινωνία. Ανάλογα με την πνευματική μας κατάσταση, ο Πνευματικός θα μας ορίσει κάθε πότε μπορούμε να κοινωνούμε. Μη το θεωρούμε αυτονόητο, ότι όποιος εκκλησιάζεται πρέπει και να κοινωνεί, χωρίς τις παραπάνω προϋποθέσεις, που αναφέραμε. Μόνον με την κατάλληλη, κάθε φορά προετοιμασία μας να προσερχόμαστε να κοινωνήσουμε. Τότε έρχεται η χάρη του Αγίου Πνεύματος, ενωνόμαστε με τον Χριστό και εκπληρώνεται ο άγιος σκοπός της θείας Κοινωνίας, ο αγιασμός μας. Αμήν.
Πηγή: www.impisidias.com
