– Γέροντα, αν είναι ευλογημένο, να μας λέγατε μερικά θέματα, για τα οποία ιδιαίτερα πρέπει να προσευχώμαστε.
– Να παρακαλούμε κατ’ αρχάς η προσευχή μας να εχη ως αποτέλεσμα να έρθουν σε θεοσέβεια όσοι ζουν και όσοι θα ζήσουν. εγώ στην προσευχή μου λέω «Παράτεινον το έλεος Σου τοις γινώσκουσί Σε» και προσθέτω «και τοις μή γινώσκουσί Σε». Ακόμη λέω «Κύριε, σώσον τους ασεβείς». (Βέβαια η Εκκλησία καλά κανόνισε να λέη «Κύριε, σωσον τους ευσεβείς…», γιατί μπορεί να βρίζουν οι ασεβείς, επειδή προσεύχονται γι’ αυτούς). Όταν πάλι ο ιερεύς λέη «Υπέρ των έντειλαμένων ημίν τοις άναξίοις ευχεσθαι υπέρ αυτών», προσθέτω Και «υπέρ των μή έντειλαμένων». Γιατί πρέπει να προσευχώμαστε Και γι’ αυτούς που μας ζήτησαν να προσευχηθούμε, αλλά Και γι’ αυτούς που δεν μας ζήτησαν, Και για τους γνωστούς Και για τους αγνώστους. Τόσες χιλιάδες άνθρωποι υπάρχουν που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη Και σοβαρώτερα προβλήματα από αυτούς που μας ζήτησαν να προσευχηθούμε. να κάνουμε προσευχή Και για όσους έχουν αδικηθή, να φανή το δίκαιο• να δοθή χάρη στους φυλακισμένους, να πιάση τόπο η ταλαιπωρία που πέρασαν Και να βοηθηθούν.
΄Οταν βάζω ξύλα στην φωτιά, δοξολογώ τον Θεό και λέω: «Ζέστανε, Θεέ μου, όσους δεν έχουν ζεστασιά». ΄Οταν πάλι Καίω τα γράμματα που μου στέλνουν – τα διαβάζω και μετά τα Καίω, γιατί έχουν και θέματα απόρρητα και εξομολογήσεις -, λέω: «Να τους κάψη ο Θεός όλα τα κουσούρια. να τους βοηθάη να ζουν πνευματικά και να τους άγιάζη». Ακόμη συνηθίζω να ζητώ από τους Αγίους να προστατεύουν τους ανθρώπους που φέρουν το όνομα τους και από τους Αγίους Πάντες να προστατεύουν αυτούς που δεν έχουν προστάτη Άγιο.
– Γέροντα, τί είναι καλύτερα, να ζητώ το έλεος του Θεού γενικά η να αναφέρω και συγκεκριμένα αιτήματα σύμφωνα με το «Αιτείτε Και δοθήσεται υμίν»;
– Να προσεύχεσαι γενικά και να λες «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τους πάσχοντας σωματικά Και ψυχικά». Σ’ αυτήν την ευχή περιλαμβάνονται Και οι κεκοιμημένοι. Αν σου έρχεται στον νου ένα συγγενικό σου πρόσωπο, πες Και μιά ευχή γι’ αυτό, «… ελέησον τον δούλον Σου τάδε», Και πέρασε αμέσως στην γενική ευχή για ολον τον κόσμο, «… ελέησον τον κόσμον Σου άπαντα». Μπορείς να φέρνης στον νου σου έναν συγκεκριμένο άνθρωπο που έχει ανάγκη, να προσεύχεσαι λίγο γι’ αυτόν Και μετά να λες «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς» Και να πονάς για όλους, για να μή φεύγη η… αμαξοστοιχία με έναν επιβάτη. να μή σκαλώνουμε σε ένα πρόσωπο Και μετά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε με την προσευχή ούτε τον εαυτό μας ούτε τους άλλους. Οταν προσεύχεσαι λ.χ. για έναν καρκινοπαθή, να προσεύχεσαι για όλους τους καρκινοπαθείς Και να λές Και μιά ευχή για τους κεκοιμημένους. Ή βλέπεις έναν δυστυχισμένο• να πηγαίνη αμέσως ο νους σου σε όλους τους δυστυχισμένους Και να προσεύχεσαι γι’ αυτούς.
Να, θυμάμαι, μικρός είχα δει έναν ζητιάνο που πέθανε έξω από ένα τούρκικο σπίτι, δέκα μετρα μακριά από το δικό μας. Πέτρο τον έλεγαν. Τον βρήκε το πρωί η Τουρκάλα πεσμένον έξω από το σπίτι της και τον σκουντούσε να σηκωθή• τότε κατάλαβε ότι είχε πεθάνει. Ακόμη τον μνημονεύω. Πόσοι τέτοιοι «Πέτροι» υπάρχουν στον κόσμο! ΄Οταν πηγαίνη κανείς σε ειδικά θέματα και σκέφτεται ότι υποφέρουν οί συνάνθρωποι μας, βοηθιέται, γιατί κεντιέται η καρδιά. Έτσι, με πονεμένη καρδιά από τα ειδικά θέματα πηγαίνει και στα γενικά, και βοηθάει περισσότερο με την καρδιακή προσευχή.
Καλά είναι ο μοναχός να μοιράζη την προσευχή του σε τρία μέρη: για τον εαυτό του, για όλο τον κόσμο και για τους κεκοιμημένους. Αν Και με αυτόν τον τρόπο, παρόλο που φαίνεται δίκαιη η μοιρασιά, πάλι για τον εαυτό του φροντίζει περισσότερο, γιατί ο εαυτός του είναι ένας, ενώ οί ζώντες Και οί κεκοιμημένοι είναι δισεκατομμύρια.
– Γέροντα, στο διακόνημα εύχομαι συνήθως μόνο για τον εαυτό μου.
– Δεν είναι σωστό αυτό. ΄Οταν στο κελλί εύχεσαι για τον εαυτό σου Και έξω από το κελλί πάλι για τον εαυτό σου, τότε πως θα κεντηθή η καρδιά; Οταν μπή η αγάπη, ο πόνος, η θυσία, μπαίνει ένα ανώτερο ενδιαφέρον Και η καρδιά γλυκαίνεται. Έτσι δεν ξεχνάει κανείς την ευχή την ώρα της εργασίας. Βοηθιέται τότε Και ο κόσμος θετικά, βοηθιέται Και ο ίδιος που προσεύχεται Και νιώθει πνευματική χαρά. να κάνης το διακόνημα σου Και να λές «Κύριε Ίησου Χριστέ, ελέησον ημάς», για να βοηθιούνται όλοι οί άνθρωποι. στο «έλέησον ημάς» συμπεριλαμβάνονται όλοι. Ακόμη Και οι πέντε-έξι μεγάλοι – πόσοι είναι αυτοί – από τους οποίους κρέμεται η τύχη όλου του κόσμου. να δουλεύης Και να εύχεσαι γι’ αυτούς που δουλεύουν. Αυτή η ευχή πιάνει Και αυτούς που εργάζονται σωματικά Και αυτούς που εργάζονται πνευματικά. Γιατί είναι πολλοί αυτοί που δουλεύουν, και μάλιστα δουλεύουν πολύ. Άλλοι εργάζονται για το καλό της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Άλλοι εργάζονται για το κακό• ξενυχτούν μελετώντας πως να καταστρέψουν τον κόσμο.
Άλλοι κάνουν συνέδρια και προσπαθούν να βρουν τρόπο να εμποδίσουν τους προηγούμενους να κάνουν κακό. Άλλοι πάλι δουλεύουν μερόνυχτα, ξενυχτούν, για να βρουν λύσεις στα γενικά προβλήματα. να εύχεσαι ο Θεός να φωτίση και τους κακούς να κάνουν λιγώτερο κακό ή να αποτρέψη τελείως το κακό. να φωτίση και τους καλούς, για να βοηθούν τον κόσμο. να εύχεσαι Και για εκείνους που θέλουν να δουλέψουν Και δεν μπορούν να δουλέψουν, γιατί είναι άρρωστοι. Και για τους υγιείς που δεν βρίσκουν δουλειά, ενώ έχουν ανάγκη. να σκέφτεσαι διάφορες περιπτώσεις Και να προσεύχεσαι γι’ αυτές. Όταν ο νους πάη σε όλους αυτούς, κεντιέται η καρδιά από τον πόνο Και η ευχή γίνεται καρδιακή. Τόσοι άνθρωποι έχουν ανάγκη στην διάρκεια όλης της ημέρας! να μή γίνεται σπατάλη στον χρόνο. από εκείνον που δεν έχει μεγάλη ανάγκη για προσευχή – άσχετα αν αυτός νομίζη ότι έχει – προχωρεί κανείς Και σκέφτεται όλους εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Τότε βοηθιέται Και αυτός που νόμιζε ότι έχει ανάγκη, γιατί έγινε αφορμή να προσευχηθή ο άλλος για πολλούς.
Από το βιβλίο: Λόγοι του Γέροντος Παισίου Β’. Πνευματική αφύπνιση.
Έκδοση: Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος. Σουρωτή Θεσσαλονίκης. 1999.
ΠΗΓΗ: https://www.orp.gr
