Η αγιαστική χάρις, λοιπόν, παρέχεται μέσα στην Εκκλησία μέσω των Κληρικών και αυτό λαμβάνει χώραν ανεξάρτητα από την αγιότητα των προσώπων αυτών. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Ο Θεός, βέβαια, θα κρίνει, αυστηρότατα μάλιστα, τους παραβάτες Κληρικούς Του, αλλά την αγιαστική χάρι δεν θα τη στερήσει από την Εκκλησία Του εξαιτίας αυτών, ούτε θα την παρέχει σε αυτούς παρακάμπτοντάς τους. Έτσι το θέλει! Ιδιαίτερα κατανοητή μπορεί να γίνει η θέση μας αυτή , αν σκεφθούμε ότι και στην καθημερινή πραγματικότητα έχουμε ανάλογα παραδείγματα εγκυρότητος ενεργειών ,ανεξάρτητα από την προσωπική ποιότητα του ενεργούντος: ο συμβολαιογράφος, ο δικαστής, ο ιατρός, ο υπουργός, σφραγίζουν, υπογράφουν, ενεργούν πράξεις ex officio ,δηλαδή έγκυρες, λόγω αρμοδιότητος και όχι λόγω προσωπικής ποιότητος.
Χ: Με βάση αυτά, καταλήγουμε ότι υπάρχουν οι αντιπρόσωποι του Θεού, επειδή ο Ίδιος το έχει ορίσει. Όμως εδώ έχουμε ένα παράδοξο. Αυτή η δύναμη , ο Θεός τέλος πάντων , όταν δεν μπορεί να αγιάσει τους ίδιους τους εκπροσώπους Του, πως έχει την « απαίτηση » να αγιάσουν αυτοί όλο τον άλλο κόσμο;
π.Ι: Αν σε μια επιδημία χολέρας δεν εμβολιασθούν και οι γιατροί, αλλά εμβολιάζουν μόνο τους άλλους, οι άλλοι μεν θα αποφύγουν την προσβολή της επιδημίας της επιδημίας , οι γιατροί, όμως, δεν θα τα καταφέρουν. Φταίει μήπως η φαρμακοβιομηχανία που δεν χρησιμοποίησαν και για τον εαυτό τους οι γιατροί τα εμβόλια; Ή μήπως μια τέτοια τοποθέτηση των γιατρών, δικαιολογεί κάποιον άλλο να πει: « αφού δεν κάνει ο γιατρός εμβόλιο , τότε δεν κάνω κι εγώ »; Ή « τότε δεν υπάρχει φαρμακοβιομηχανία »; Ή « τότε δεν είναι αποτελεσματικό το εμβόλιο » ; Δεν στέκουν αυτά τα πράγματα. Και ο Θεός είναι Παντοδύναμος και τα Μυστήριά Του είναι σωστικά. Αρκεί εμείς να τα χρησιμοποιήσουμε . Δεν αρκεί να έχουμε απλώς τα « μοσχοσάπουνα » και το νερό. Πρέπει και να τα χρησιμοποιήσουμε , αν θέλουμε να καθαρισθούμε.
Εξάλλου και μόνο η κατά τη διάρκεια της Ιστορίας επιβίωση της Εκκλησίας – παρά την αμαρτωλότητα των Κληρικών- αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν είναι ανθρώπινος , αλλά θεανθρώπινος οργανισμός . Κάποτε ένας Αυτοκράτορας θέλησε να χτυπήσει την Εκκλησία και, ει δυνατόν, να την εξαφανίσει. Το έμαθε κάποιος Κληρικός και του διεμήνυσε πολύ εύστοχα: « Μεγαλειότατε, εμείς οι Κληρικοί 2.000 χρόνια τώρα δεν κατορθώσαμε να την γκρεμίσουμε από μέσα και θα κατορθώσεις εσύ να το επιτύχεις απέξω; Μη γελιέσαι! ». Και ο Αυτοκράτορας κατάλαβε…
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ »
Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΜΕΛΙΝΟΥ
Α΄ταξίδι 1993
ΝΕΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ 2002