Κάποτε συζητούσε ο άγιος επίσκοπος Sigfrid (φωτιστής της Σουηδίας) με τον βασιλιά Canut. Ο βασιλιάς Canut ήταν παλιά στενός φίλος του Olaf, όμως έπειτα άρχισε να τον ζηλεύει και τώρα τον κατηγορούσε για την πολυτελή ζωή του.
Έλεγε ο Canut: «Εγώ φοράω ένα λινό και όχι ένα μεταξωτό πουκάμισο, ένα πορφυρό ένδυμα και όχι ένα βελούδινο ή μωβ. Πίνω μόνο μπίρα και όχι υδρόμελι. Όμως ο Olaf φοράει ένα πουκάμισο από μετάξι και ένα βελούδινο ένδυμα. Έχει τα ποιο εκλεκτά φαγητά ετοιμασμένα για αυτόν και ένα αγγείο με κρασί βρίσκεται στο τραπέζι του».
Ο επίσκοπος Sigfrid απάντησε: «Είναι αλήθεια, άρχοντα μου, πως ο Olaf φοράει ένα πουκάμισο από μετάξι, όμως φοράει ένα μάλλινο ένδυμα κάτω από το πουκάμισο για άσκηση και άλλο ένα ένδυμα που φτάνει από τους γοφούς του μέχρι την ωμοπλάτη του και είναι επενδυμένο με σίδερο. Θα παρατηρήσεις πως όταν ο βασιλιάς Olaf κάθεται στη θέση του και τα ποιο εκλεκτά φαγητά σερβίρονται μπροστά του, υπάρχει ένα ανάχωμα στο σημείο όπου κάθεται. Εκεί κρύβεται ένας παράλυτος και αυτός είναι που τρώει τα εκλεκτά φαγητά. Ο Olaf τρώει ψωμί και αλάτι. Υπάρχει ακόμη και ένα αγγείο με νερό και αυτό είναι που πίνει ο Olaf και δεν πίνει τίποτα άλλο. Ο παράλυτος πίνει όλο το κρασί.»
